6. เพราะฉะนั้น ความเย่อหยิ่งจึงเป็นสร้อยคอของเขาทั้งหลายความทารุณคลุมพวกเขาไว้อย่างเครื่องแต่งกาย
7. ตาของเขาทั้งหลายพองด้วยความอ้วนพีใจของพวกเขาเต็มด้วยความคิดชั่ว
8. เขาทั้งหลายเย้ยหยันและพูดด้วยความมุ่งร้ายพวกเขายโส ขู่ว่าจะบีบบังคับ
9. เขาทั้งหลายอ้าปากสู้ฟ้าสวรรค์และลิ้นของพวกเขาก็ตระเวนไปในโลก
10. เพราะฉะนั้น ประชาชนของพระองค์จึงกลับมาที่นี่และพวกเขาดื่มน้ำแห่งความบริบูรณ์
11. และเขาทั้งหลายพูดว่า “พระเจ้าทรงทราบได้อย่างไร?พระเจ้าผู้สูงสุดมีความรู้หรือ?”
12. ดูเถิด คนอธรรมเป็นเช่นนี้แหละอยู่อย่างสบายเป็นนิตย์ และร่ำรวยขึ้น