14. พระองค์มิทรงยอมให้ผู้ใดบีบบังคับเขาพระองค์ทรงตักเตือนบรรดาพระราชาด้วยเห็นแก่พวกเขาว่า
15. “อย่าแตะต้องผู้ที่เราเจิมไว้อย่าทำอันตรายผู้เผยพระวจนะของเรา”
16. เมื่อพระองค์ทรงเรียกการกันดารอาหารให้เกิดขึ้นในแผ่นดินพระองค์ทรงทำลายอาหารทั้งหมด
17. พระองค์ทรงใช้ชายคนหนึ่งไปข้างหน้าพวกเขาคือโยเซฟผู้ถูกขายไปเป็นทาส
18. พวกเขาทำให้เท้าทั้งคู่ของเขาเจ็บด้วยตรวนคอของเขาเข้าอยู่ในปลอกเหล็ก
19. จนกว่าสิ่งที่เขากล่าวได้เกิดขึ้นจริงพระดำรัสของพระยาห์เวห์พิสูจน์ว่าเขาถูก
20. พระราชาก็ทรงใช้ให้ไปปล่อยตัวเขาผู้ปกครองของชนชาติทั้งหลายได้ปล่อยเขาเป็นอิสระ
21. พระราชาทรงตั้งเขาให้เป็นเจ้านายเหนือวังของพระองค์เป็นผู้ปกครองกรรมสิทธิ์ทั้งสิ้นของพระองค์
22. ให้บังคับบัญชาข้าราชการของพระองค์ตามชอบใจและสอนสติปัญญาแก่ผู้อาวุโสของพระองค์
23. แล้วอิสราเอลได้มาที่อียิปต์ยาโคบได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของฮาม
24. และพระเจ้าทรงทำให้ประชากรของพระองค์มีลูกดกและทรงทำให้พวกเขาแข็งแรงกว่าคู่อริ
25. พระองค์ทรงหันใจเขาเหล่านั้นให้เกลียดประชากรของพระองค์ให้ใช้กลอุบายแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
26. พระองค์ทรงใช้โมเสสผู้รับใช้ของพระองค์และอาโรนผู้ที่พระองค์ทรงเลือกไว้
27. เขาทั้งสองทำหมายสำคัญของพระองค์ท่ามกลางคนเหล่านั้นทำการอัศจรรย์ในแผ่นดินของฮาม
28. พระองค์ทรงใช้ความมืดมาทำให้แผ่นดินมืดเขาทั้งหลายมิได้กบฏต่อพระวจนะของพระองค์
29. พระองค์ทรงทำให้น้ำกลายเป็นเลือดและให้ปลาของพวกเขาตาย
30. แผ่นดินของพวกเขาเต็มไปด้วยกบแม้แต่ในห้องบรรทมพระราชาของเขา
31. พระองค์ตรัส แล้วฝูงเหลือบก็มาและริ้นมีไปทั่วเขตแดนของพวกเขา
32. พระองค์ประทานลูกเห็บแทนฝนแก่พวกเขาและฟ้าผ่าในแผ่นดินของพวกเขา
33. พระองค์ทรงตีเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของพวกเขาและทรงฟาดต้นไม้ในเขตแดนของพวกเขาแหลกไป
34. พระองค์ตรัส แล้วตั๊กแตนวัยบินก็มาและตั๊กแตนวัยกระโดดมานับไม่ถ้วน