16. ยูดาห์จึงเข้าไปพูดกับหญิงริมทางนั้นว่า “มาเถอะ ให้เราเข้านอนด้วย” เพราะไม่ทราบว่านางเป็นบุตรสะใภ้ของเขา นางจึงว่า “ท่านจะให้อะไรสำหรับการที่จะเข้าหาฉัน?”
17. ยูดาห์ตอบว่า “เราจะส่งลูกแพะจากฝูงมาให้เจ้าตัวหนึ่ง” นางก็ถามว่า “ท่านจะให้ของมัดจำไว้ก่อนจนกว่าจะส่งลูกแพะนั้นมาได้ไหม?”
18. ยูดาห์ถามว่า “เจ้าจะเอาอะไรเป็นของมัดจำ?” นางจึงตอบว่า “จะขอแหวนตรากับเชือก และไม้เท้าที่มือท่านด้วย” ยูดาห์ก็ให้ และเข้าหานาง นางก็ตั้งครรภ์กับเขา
19. นางจึงลุกขึ้นไปและเอาผ้าคลุมหน้าออก ใส่เสื้อผ้าสำหรับหญิงม่ายอีก
20. ฝ่ายยูดาห์ฝากลูกแพะมากับเพื่อนคนอดุลลามเพื่อให้เอาของมัดจำจากมือหญิงนั้น แต่เขาหานางไม่พบ
21. เขาจึงถามคนที่อยู่ที่นั่นว่า “หญิงโสเภณีที่อยู่เอนาอิมริมทางนี้ไปไหน?” พวกเขาตอบว่า “ไม่มีหญิงโสเภณีที่นี่”
22. เพื่อนก็กลับไปบอกยูดาห์ว่า “ฉันหาไม่พบ ทั้งชาวตำบลนั้นก็ว่า ‘ที่นี่ไม่มีหญิงโสเภณี’ ”
23. ยูดาห์จึงว่า “ให้หญิงนั้นเก็บของนั้นไว้ มิฉะนั้นคนจะหัวเราะเยาะเรา ฉันฝากลูกแพะตัวนี้ไปให้ แต่ท่านก็หาหญิงนั้นไม่พบ”
24. อยู่มาอีกสามเดือน มีคนมาบอกยูดาห์ว่า “ทามาร์บุตรสะใภ้ของท่านล่วงประเวณี ยิ่งกว่านั้นอีก นางมีครรภ์เพราะการล่วงประเวณีแล้ว” ยูดาห์จึงสั่งว่า “พานางออกมานี่ เผานางเสีย”