พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กันดารวิถี 35:21-27 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

21. หรือ​ชก​ด้วย​มือ​จน​คน​นั้น​ตาย​เพราะ​เป็น​ศัตรู​กัน ให้​ประ‌หาร​ชีวิต​ผู้​ที่​ทำ​ให้​คน​นั้น​ตาย เขา​เป็น​ฆาต‌กร ให้​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต​ประ‌หาร​ชีวิต​ฆาต‌กร​เมื่อ​พบ​เขา

22. “แต่​ถ้า​ใคร​แทง​ถูก​คน​อื่น​อย่าง​กะ‍ทัน‍หัน​โดย​ไม่‍ได้​เป็น​ศัตรู​กัน หรือ​เอา​อะไร​ขว้าง​ถูก​เขา​โดย​ไม่‍ได้​ดัก‍ซุ่ม​อยู่

23. หรือ​ใช้​ก้อน‍หิน​ขนาด​ฆ่า​คน​ได้​ขว้าง​ถูก​เขา​โดย​ไม่​เห็น แล้ว​คน​นั้น​ตาย แต่​เขา​ไม่‍ได้​เป็น​ศัตรู และ​ไม่‍ได้​มุ่ง​ทำ‍ร้าย​คน​นั้น

24. ก็​ให้​ชุม‌นุม‍ชน​ตัด‍สิน​ความ​ระหว่าง​ผู้​ฆ่า​คน​และ​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต​ตาม​กฎ‍หมาย​นี้

25. ให้​ชุม‌นุม‍ชน​ช่วย​ผู้​ที่​ฆ่า​คน​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต ให้​ชุม‌นุม‍ชน​นำ​ตัว​เขา​กลับ​ไป​ยัง​เมือง‍ลี้‍ภัย​ที่​เขา​หลบ‍หนี​ไป​อยู่​นั้น ให้​เขา​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​จน‍กว่า​มหา‍ปุ‌โร‌หิต​ผู้​ได้​รับ​การ​เจิม​ด้วย​น้ำ‍มัน​บริ‌สุทธิ์​จะ​ถึง‍แก่‍กรรม

26. แต่​ถ้า​เมื่อ‍ไร​ที่​ผู้​ฆ่า​คน​ออก​จาก​เขต​เมือง‍ลี้‍ภัย​ซึ่ง​เขา​หนี​เข้า​ไป​อยู่​นั้น

27. และ​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต​พบ​คน​นั้น​ที่​นอก​เขต​เมือง‍ลี้‍ภัย แล้ว​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต​ฆ่า​ผู้​ฆ่า​คน​นั้น เขา​ก็​ไม่‍มี​ความ​ผิด​จาก​การ​ฆ่า​คน

อ่านบทที่สมบูรณ์ กันดารวิถี 35