บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

2 พงศาวดาร 35 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

การ​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา

1. โย‌สิ‌ยาห์​ทรง​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ใน​กรุง‍เย‌รู‌ซา‌เล็ม พวก‍เขา​ฆ่า​แกะ​ปัส‌กา​ใน​วัน‍ที่​สิบ‍สี่​เดือน​ที่​หนึ่ง

2. พระ‍องค์​ทรง​แต่ง‍ตั้ง​ปุ‌โร‌หิต​ให้​ประ‌จำ​หน้า‍ที่ และ​ทรง​สนับ‍สนุน​พวก‍เขา​ใน​งาน​ปรน‌นิ‌บัติ​แห่ง​พระ‍นิ‌เวศ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์

3. และ​พระ‍องค์​ตรัส​กับ​คน​เลวี ผู้‍บริ‌สุทธิ์​เฉพาะ​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​เป็น​ผู้​สอน​อิสรา‌เอล​ทั้ง‍หมด​ว่า “จง​วาง​หีบ​บริ‌สุทธิ์​ไว้​ใน​พระ‍นิ‌เวศ ที่​ซา‌โล‌มอน​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​ดาวิด​พระ‍ราชา​ของ​อิสรา‌เอล​ทรง​สร้าง​ไว้ พวก‍เจ้า​ไม่​ต้อง​หาม​ไว้​บน​บ่า​อีก‍ต่อ‍ไป บัด‍นี้​จง​ปรน‌นิ‌บัติ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​พวก‍เจ้า และ​ปรน‌นิ‌บัติ​อิสรา‌เอล​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์

4. จง​เตรียม‍ตัว​ของ​พวก‍เจ้า​ตาม​ครอบ‍ครัว​บรรพ‌บุรุษ​ของ​พวก‍เจ้า​เป็น​กองๆ ตาม​พระ‍บัญชา​ที่​บัน‌ทึก​ไว้​ของ​ดาวิด​พระ‍ราชา​แห่ง​อิสรา‌เอล และ​ตาม​พระ‍บัญชา​ที่​บัน‌ทึก​ไว้​ของ​ซา‌โล‌มอน​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​พระ‍องค์

5. และ​จง​ยืน​ประ‌จำ​ใน​สถาน​บริ‌สุทธิ์​ตาม​ครอบ‍ครัว​บรรพ‌บุรุษ​ต่างๆ ของ​พี่‍น้อง​ของ​เจ้า​ที่​เป็น​ประ‌ชา‍ชน ให้​มี​คน​เลวี​ใน​แต่​ละ​สกุล

6. จง​ฆ่า​แกะ​ปัส‌กา จง​ชำระ​ตัว​ให้​บริ‌สุทธิ์ และ​จง​ตระ‌เตรียม​ไว้​ให้​พี่‍น้อง​ของ​เจ้า ให้​ทำ​ตาม​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ที่​มา​ทาง​โม‌เสส​นั้น”

7. แล้ว​โย‌สิ‌ยาห์​ประ‌ทาน​เครื่อง‍ปัส‌กา‍บูชา​แก่​ประ‌ชา‍ชน​สำหรับ​ทุก​คน​ซึ่ง​อยู่​ที่‍นั่น คือ​แกะ​และ​ลูก‍แพะ​จำ‌นวน 30,000 ตัว​จาก​ฝูง‍แพะ‍แกะ และ​วัว‍ผู้ 3,000 ตัว สัตว์​พวก‍นี้​มา​จาก​พระ‍ราช‌ทรัพย์​ของ​พระ‍ราชา

8. และ​บรร‌ดา​เจ้า‍นาย​ของ​พระ‍องค์​ก็​บริ‌จาค​ด้วย​ความ​เต็ม‍ใจ​แก่​ประ‌ชา‍ชน แก่​ปุ‌โร‌หิต​และ​แก่​คน​เลวี ฮิล‌คี‌ยาห์ เศ‌คา‌ริ‌ยาห์​และ​เย‌ฮี‌เอล ซึ่ง​เป็น​เจ้า‍หน้า‍ที่​ระดับ​หัว‍หน้า​แห่ง​พระ‍นิ‌เวศ​ของ​พระ‍เจ้า​มอบ​ลูก‍แพะ​ลูก‍แกะ 2,600 ตัว​กับ​วัว‍ผู้ 300 ตัว​แก่​พวก​ปุ‌โร‌หิต​ให้​เป็น​เครื่อง‍ปัส‌กา‍บูชา

9. ส่วน​โค‌นา‌นิ‌ยาห์​และ​เช‌ไม‌ยาห์​กับ​เน‌ธัน‌เอล น้อง‍ชาย​ของ​เขา และ​ฮา‌ชา‌บิ‌ยาห์​และ​เย‌อี‌เอล กับ​โย‌ซา‌บาด หัว‍หน้า​ของ​คน​เลวี​มอบ​แพะ​แกะ 5,000 ตัว​กับ​วัว‍ผู้ 500 ตัว​แก่​คน​เลวี​เป็น​เครื่อง‍ปัส‌กา‍บูชา

10. เมื่อ​เตรียม‍การ​เรียบ‍ร้อย​แล้ว​บรร‌ดา​ปุ‌โร‌หิต​ก็​ยืน​ประ‌จำ​ที่​ของ​ตน และ​คน​เลวี​ก็​อยู่​ตาม​กอง​ของ​ตน​ตาม​พระ‍บัญชา​ของ​พระ‍ราชา

11. แล้ว​พวก​คน​เลวี​ก็​ฆ่า​แกะ​ปัส‌กา และ​ปุ‌โร‌หิต​ก็​เอา​เลือด​แกะ​จาก​มือ​ของ​พวก‍เขา​มา​ประ‌พรม ส่วน​คน​เลวี​ก็​ถลก​หนัง‍สัตว์

12. แล้ว​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ก็​แยก​ส่วน​ที่​เป็น​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว​ไว้​ต่าง‍หาก เพื่อ​แจก‍จ่าย​ตาม​กลุ่มๆ ตาม​ครอบ‍ครัว​บรรพ‌บุรุษ​ต่างๆ ของ​ประ‌ชา‍ชน​เพื่อ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ตาม​ที่​บัน‌ทึก​ไว้​ใน​หนัง‌สือ​ของ​โม‌เสส และ​พวก‍เขา​ทำ​แบบ​เดียว‍กัน​กับ​วัว‍ผู้​ทั้ง‍หลาย

13. เขา‍ทั้ง‍หลาย​ปิ้ง​แกะ​ปัส‌กา​ด้วย​ไฟ​ตาม​กฎ‍หมาย และ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ต้ม​เครื่อง‍บูชา​บริ‌สุทธิ์​ใน​หม้อ ใน​หม้อ​ทะ‌นน และ​ใน​กระ‌ทะ แล้ว​รีบ​นำ​ไป​ให้​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด

14. หลัง‍จาก​นั้น​เขา‍ทั้ง‍หลาย​จึง​เตรียม​สำหรับ​ตน‍เอง​และ​บรร‌ดา​ปุ‌โร‌หิต เพราะ‍ว่า​ปุ‌โร‌หิต​ซึ่ง​เป็น​บุตร‍หลาน​ของ​อา‌โรน​ยุ่ง​อยู่​กับ​การ​ถวาย​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว และ​ส่วน​ที่​เป็น​ไขมัน​จน‍ถึง​กลาง‍คืน คน​เลวี​จึง​เตรียม​เพื่อ​ตน‍เอง​และ​เพื่อ​ปุ‌โร‌หิต​ซึ่ง​เป็น​บุตร‍หลาน​ของ​อา‌โรน

15. บรร‌ดา​นัก‍ร้อง​ซึ่ง​เป็น​บุตร‍หลาน​ของ​อา‌สาฟ​ก็​อยู่​ประ‌จำ​ที่​ของ​ตน​ตาม​บัญชา​ของ​ดาวิด อา‌สาฟ และ​เฮ‌มาน กับ​เย‌ดู‌ธูน​ผู้​ทำ‍นาย​ของ​พระ‍ราชา และ​พวก​คน‍เฝ้า‍ประตู​ก็​อยู่​ประ‌จำ​ทุก​ประตู เขา‍ทั้ง‍หลาย​ไม่​จำ‍เป็น​ต้อง​ละ​งาน​ของ​ตน เพราะ​คน​เลวี​พี่‍น้อง​ของ​เขา​เตรียม​ไว้​ให้​พวก‍เขา

16. เขา‍ทั้ง‍หลาย​จึง​เตรียม​การ​ปรน‌นิ‌บัติ​ทุก‍อย่าง​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ภาย‍ใน​วัน​เดียว​นั้น​เอง เพื่อ​ถือ​ปัส‌กา​และ​ถวาย​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว​บน​แท่น‍บูชา​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ ตาม​พระ‍บัญชา​ของ​กษัตริย์​โย‌สิ‌ยาห์

17. และ​ประ‌ชา‍ชน​อิสรา‌เอล​ผู้​อยู่​ที่‍นั่น​ก็​ถือ​ปัส‌กา​ใน​เวลา​นั้น และ​ถือ​เทศ‌กาล​กิน​ขนม‍ปัง‍ไร้‍เชื้อ​เจ็ด​วัน

18. ตั้ง‍แต่​สมัย​ของ​ซา‌มู‌เอล​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​มา ไม่‍มี​การ​ถือ​ปัส‌กา​เหมือน​อย่าง‍นี้​ใน​อิสรา‌เอล​เลย ไม่‍มี​พระ‍ราชา​องค์​ใด​ใน​อิสรา‌เอล​ซึ่ง​ถือ​ปัส‌กา​เหมือน​อย่าง​ที่​โย‌สิ‌ยาห์​ทรง​ถือ​ร่วม​กับ​บรร‌ดา​ปุ‌โร‌หิต คน​เลวี คน​ยู‌ดาห์​และ​อิสรา‌เอล​ทั้ง‍หมด​ซึ่ง​อยู่​ที่​นั่น รวม​ทั้ง​ชาว​กรุง‍เย‌รู‌ซา‌เล็ม

19. เขา‍ทั้ง‍หลาย​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา​นี้​ใน​ปี​ที่​สิบ‍แปด​ของ​รัช‌กาล​โย‌สิ‌ยาห์

โย‌สิ‌ยาห์​ทรง​พ่าย‍แพ้​ฟา‌โรห์​เน‌โค​และ​สิ้น‍พระ‍ชนม์

20. ภาย‍หลัง​สิ่ง​ทั้ง‍หมด​นี้​เมื่อ​โย‌สิ‌ยาห์​ทรง​จัด​พระ‍วิหาร​เสร็จ​แล้ว เน‌โค​พระ‍ราชา​แห่ง​อียิปต์​เสด็จ​ขึ้น​ไป​สู้‍รบ​ที่​คาร‌คะ‌มีช​ที่​แม่‍น้ำ​ยู‌เฟร‌ติส และ​โย‌สิ‌ยาห์​เสด็จ​ไป​สู้‍รบ​กับ​พระ‍องค์

21. แต่​พระ‍องค์​ทรง​ส่ง​ทูต​ไป​ทูล​โย‌สิ‌ยาห์​ว่า “พระ‍ราชา​แห่ง​ยู‌ดาห์ เรา​มี​เรื่อง​อะไร​กับ​ท่าน​หรือ? วัน‍นี้​เรา​ไม่‍ได้​มา​ต่อ‍สู้​กับ​ท่าน​แต่​มา​ต่อ‍สู้​กับ​ประ‌เทศ​ซึ่ง​เรา​ทำ​สง‌คราม​ด้วย และ​พระ‍เจ้า​ทรง​บัญชา​เรา​ให้​รีบ​ไป จง​หยุด​ขัด‍ขวาง​พระ‍เจ้า​ผู้​สถิต​กับ​เรา มิ‍ฉะนั้น​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ทำ‍ลาย​ท่าน”

22. อย่าง‍ไร​ก็​ตาม​โย‌สิ‌ยาห์​ไม่​ยอม​หัน​ไป​จาก​เน‌โค แต่​ทรง​ปลอม‍พระ‍องค์​เพื่อ​จะ​สู้‍รบ​กับ​เน‌โค พระ‍องค์​ทรง​ไม่​ฟัง​พระ‍ดำรัส​ของ​เน‌โค​ที่​มา​จาก​พระ‍โอษฐ์​ของ​พระ‍เจ้า และ​ทรง​เข้า​สู้‍รบ ณ ที่‍ราบ​เม‌กิด‌โด

23. นัก‍ธนู​ยิง​พระ‍ราชา​โย‌สิ‌ยาห์ พระ‍ราชา​จึง​ตรัส​กับ​ข้า‍ราช‌การ​ของ​พระ‍องค์​ว่า “จง​พา​เรา​ออก​ไป เพราะ​เรา​บาด‍เจ็บ​สาหัส”

24. ข้า‍ราช‌การ​ของ​พระ‍องค์​จึง​พา​พระ‍องค์​ออก​จาก​รถ‍รบ และ​ให้​พระ‍องค์​ประ‌ทับ​ใน​รถ‍รบ​คัน​ที่​สอง​ของ​พระ‍องค์ แล้ว​นำ​พระ‍องค์​มา​ยัง​กรุง‍เย‌รู‌ซา‌เล็ม​และ​พระ‍องค์​ก็​สิ้น‍พระ‍ชนม์ เขา‍ทั้ง‍หลาย​ฝัง​พระ‍องค์​ไว้​ใน​อุโมงค์​ของ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​พระ‍องค์ ยู‌ดาห์​และ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ทั้ง‍หมด​ก็​ไว้‍ทุกข์​ให้​โย‌สิ‌ยาห์

25. เย‌เร‌มีย์​กล่าว​คำ​คร่ำ‍ครวญ​ถวาย​โย‌สิ‌ยาห์​ด้วย นัก‍ร้อง​ชาย​และ​นัก‍ร้อง​หญิง​ทั้ง‍หมด​ก็​กล่าว‍ถึง​โย‌สิ‌ยาห์​ใน​คำ​คร่ำ‍ครวญ​ของ​พวก‍เขา​จน‍ถึง​ทุก​วัน‍นี้ พวก‍เขา​ทำ​สิ่ง‍นี้​ให้​เป็น​ธรรม‌เนียม​ใน​อิสรา‌เอล ดู‍สิ มี​การ​บัน‌ทึก​ไว้​ใน​หนัง‌สือ​คร่ำ‍ครวญ

26. ส่วน​พระ‍ราช‌กิจ​อื่นๆ ของ​โย‌สิ‌ยาห์​และ​การ​กระ‌ทำ​อย่าง​ซื่อ‍สัตย์ ตาม​สิ่ง​ที่​เขียน​ไว้​ใน​ธรรม‍บัญญัติ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์

27. และ​พระ‍ราช‌กิจ​ของ​พระ‍องค์ ตั้ง‍แต่​ต้น​จน​จบ​นั้น ดู‍สิ มี​บัน‌ทึก​ไว้​ใน​หนัง‌สือ​พงศ์‍กษัตริย์​อิสรา‌เอล​และ​ยู‌ดาห์