1. ในเวลานั้น อาบียาห์พระราชโอรสของเยโรโบอัมประชวร
2. และเยโรโบอัมรับสั่งกับมเหสีของพระองค์ว่า “จงลุกขึ้นปลอมตัวของเจ้า อย่าให้ใครรู้ว่าเจ้าเป็นมเหสีของเยโรโบอัม และจงไปเมืองชีโลห์ นี่แน่ะ อาหิยาห์ผู้เผยพระวจนะอยู่ที่นั่น ผู้ได้กล่าวเรื่องเราว่า เราจะได้เป็นกษัตริย์เหนือประชาชนนี้
3. เจ้าจงเอาขนมปังสิบก้อน ขนมหวานบ้าง และน้ำผึ้งไหหนึ่ง ไปหาท่าน ท่านจะบอกเจ้าว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเด็กนั้น”
4. มเหสีของเยโรโบอัมก็ทำตามนั้น พระนางทรงลุกขึ้น เสด็จไปเมืองชีโลห์ เสด็จมาถึงบ้านของอาหิยาห์ ส่วนอาหิยาห์มองไม่เห็น เพราะว่าตาของท่านมืดมัวด้วยอายุของท่าน
5. พระยาห์เวห์ตรัสกับอาหิยาห์ว่า “ดูสิ มเหสีของเยโรโบอัมกำลังมา เพื่อจะถามเจ้าเรื่องลูกของนาง เพราะเด็กนั้นป่วย เจ้าจงบอกนางอย่างนี้”เมื่อพระนางเสด็จไปถึง ก็แสร้งทำเป็นหญิงอื่น
6. แต่เมื่ออาหิยาห์ได้ยินเสียงฝีพระบาทของพระนางมาถึงประตู ท่านจึงพูดว่า “ขอเชิญพระมเหสีของเยโรโบอัมเสด็จเข้ามาข้างใน ทำไมจึงทรงแสร้งทำเป็นหญิงอื่นเล่า? เพราะข้าพระบาทได้รับพระบัญชาให้ทูลข่าวอันน่าสลดใจแก่พระนาง
7. ขอเสด็จไปทูลเยโรโบอัมว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า “เพราะเราได้ยกเจ้าขึ้นจากฝูงชน และทำให้เจ้าเป็นประมุขเหนืออิสราเอลประชากรของเรา
8. และได้ฉีกราชอาณาจักรจากราชวงศ์ของดาวิดมาให้เจ้า แต่เจ้าก็ไม่เหมือนอย่างดาวิดผู้รับใช้ของเรา ผู้รักษาบัญญัติทั้งหลายของเรา และติดตามเราด้วยสุดใจของเขา ทำแต่สิ่งที่ถูกต้องในสายตาของเรา
9. แต่เจ้าได้ทำชั่วยิ่งกว่าทุกคนที่อยู่ก่อนเจ้า เจ้าไปสร้างพระอื่นและรูปหล่อโลหะ และทำให้เราโกรธ และได้เหวี่ยงเราทิ้งเบื้องหลังของเจ้า
10. เพราะฉะนั้น นี่แน่ะ เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือราชวงศ์ของเยโรโบอัม และจะตัดชายทุกคนจากเยโรโบอัม ทั้งทาสและไทในอิสราเอล และจะผลาญราชวงศ์เยโรโบอัมเสียอย่างสิ้นเชิง อย่างที่คนเผามูลสัตว์ให้ไหม้จนสิ้น
11. ใครในวงศ์เยโรโบอัมที่ตายในเมือง สุนัขจะกิน และใครตายในทุ่งนา นกในอากาศจะกิน เพราะพระยาห์เวห์ตรัสแล้ว” ’