20. เจ้าทำให้มันกระโดดอย่างตั๊กแตนหรือเสียงหายใจอันดังของมันน่าสะพรึงกลัว
21. มันตะกุยไปในหุบเขา และเต้นโลดด้วยกำลังของมันมันออกไปปะทะคนถืออาวุธ
22. มันหัวเราะเยาะความกลัว และไม่ถอยหนีมันไม่หันกลับหนีดาบ
23. แล่งธนูกวัดแกว่งกระทบมันหอกใหญ่ที่แวบวาบและหอกซัดกระแทกมัน
24. มันโกยดินด้วยความดุร้ายและเดือดดาลพอได้ยินเสียงเขาสัตว์ มันยืนนิ่งอยู่ต่อไปไม่ได้
25. เมื่อเป่าเขาสัตว์ขึ้น มันร้อง ‘ฮีแฮ่’มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกลทั้งเสียงตะโกนของผู้บังคับบัญชาและเสียงโห่ร้อง
26. “เหยี่ยวนกเขาโผไปมาด้วยสติปัญญาของเจ้าหรือและกางปีกของมันตรงไปทางทิศใต้
27. นกอินทรีทะยานขึ้นตามบัญชาของเจ้าหรือทั้งทำรังของมันบนที่สูง
28. มันอยู่ที่หน้าผาและทำรังของมันบนชะโงกผาและบนที่เข้มแข็ง
29. มันส่ายหาเหยื่อจากที่นั่นตาของมันเห็นเหยื่อได้แต่ไกล
30. ลูกอ่อนของมันดูดเลือดและมีอะไรถูกฆ่าตายที่ไหนมันอยู่ที่นั่นแหละ”