18. เมื่อมันเร่งตัวเองให้หนีมันหัวเราะเยาะม้าและคนขี่
19. “เจ้าให้พลังแก่ม้าหรือเจ้าเอาขนห่มคอของมันหรือ
20. เจ้าทำให้มันกระโดดอย่างตั๊กแตนหรือเสียงหายใจอันดังของมันน่าสะพรึงกลัว
21. มันตะกุยไปในหุบเขา และเต้นโลดด้วยกำลังของมันมันออกไปปะทะคนถืออาวุธ
22. มันหัวเราะเยาะความกลัว และไม่ถอยหนีมันไม่หันกลับหนีดาบ
23. แล่งธนูกวัดแกว่งกระทบมันหอกใหญ่ที่แวบวาบและหอกซัดกระแทกมัน
24. มันโกยดินด้วยความดุร้ายและเดือดดาลพอได้ยินเสียงเขาสัตว์ มันยืนนิ่งอยู่ต่อไปไม่ได้