11. “ดูเถิด ข้าพเจ้าได้คอยฟังคำของท่านทั้งหลายข้าพเจ้าคอยฟังเหตุผลของท่านขณะที่ท่านสรรหาว่าจะพูดว่ากระไร
12. เออ ข้าพเจ้าสนใจฟังท่านและดูเถิด ไม่มีผู้ใดให้เหตุผลอันควรแก่โยบในพวกท่านไม่มีผู้ใดที่ตอบคำของโยบได้
13. อย่าเพ่อพูดนะว่า ‘เราได้พบพระปัญญาแล้วพระเจ้าจะทรงให้เอาชนะเขาได้ มิใช่มนุษย์’
14. เขามิได้เพ่งเล็งถ้อยคำของเขาใส่ข้าพเจ้าและข้าพเจ้าจะไม่ตอบถ้อยคำของเขาด้วยคำพูดของท่าน
15. “เขาทั้งหลายก็ตกตะลึง เขาไม่ตอบอีกเขาไม่มีถ้อยคำจะพูดสักคำเดียว
16. และข้าพเจ้าจะคอยหรือ เพราะเขาทั้งหลายไม่พูดเพราะเขายืนอยู่ที่นั่น ไม่ตอบอีก
17. ข้าพเจ้าด้วยคน จะให้คำตอบของข้าพเจ้าข้าพเจ้าจะสำแดงความคิดเห็นของข้าพเจ้าด้วย
18. เพราะข้าพเจ้ามีถ้อยคำเต็มตัวจิตใจภายในข้าพเจ้าบังคับข้าพเจ้าอยู่
19. ดูเถิด จิตใจของข้าพเจ้าเหมือนเหล้าองุ่นซึ่งไม่มีที่ระบายออกเหมือนถุงหนังเหล้าองุ่นใหม่ จะระเบิดอยู่รอมร่อแล้ว
20. ข้าพเจ้าต้องพูดจึงจะได้ความบรรเทาข้าพเจ้าต้องเปิดริมฝีปากขึ้นตอบ
21. ข้าพเจ้าจะไม่แสดงอคติต่อบุคคลใดๆหรือใช้การประจบสอพลอต่อผู้ใด
22. เพราะข้าพเจ้าประจบสอพลอไม่ได้ถ้าทำอย่างนั้น ผู้สร้างของข้าพเจ้าก็จะกำจัดข้าพเจ้าเสียในไม่ช้า