5. เขาถูกขับไล่ออกไปจากท่ามกลางคนมีคนตะโกนตามเขาไปอย่างตามโจร
6. ฉะนั้น เขาต้องพักอยู่ที่ลำละหานในโพรงดินและซอกหิน
7. เขาร้องอยู่ท่ามกลางพุ่มไม้เขาเบียดกันอยู่ภายใต้ต้นเหงือกหนาม
8. เป็นพวกคนถ่อย เออ เป็นพวกคนเสียชื่อเขาถูกกวาดออกไปเสียจากแผ่นดิน
9. “และบัดนี้ข้ากลายเป็นเพลงเยาะเย้ยของเขาเออ ข้าเป็นขี้ปากของเขา
10. เขาทั้งหลายสะอิดสะเอียนข้า และเหินห่างจากข้าเขาไม่รั้งรอที่จะถ่มน้ำลายลงพอเขาเห็นข้า
11. เพราะพระเจ้าทรงหย่อนสายธนูของข้า และให้ข้าตกต่ำเขาทั้งหลายก็เหวี่ยงความยั้งคิดเสียต่อหน้าข้า
12. คนพาลลุกขึ้นข้างขวามือของข้าเขาผลักดันข้าออกไปเขาเหวี่ยงทางแห่งความพินาศไว้ต่อสู้ข้า
13. เขาพังทางเดินของข้าเขาเสริมภัยพิบัติให้ข้าไม่มีผู้ใดช่วยไว้เลย
14. เขามาอย่างกับมาทางช่องโหว่เขากลิ้งเข้ามาท่ามกลางสิ่งปรักหักพัง
15. ความสยดสยองต่างๆหันมาใส่ข้าเกียรติของข้าถูกเขาติดตามอย่างลมตามและความเจริญรุ่งเรืองของข้าศูนย์ไปเสียอย่างเมฆ
16. “บัดนี้จิตใจของข้าก็ละลายไปด้วยความเศร้าสลดวันแห่งความทุกข์ใจยึดตัวข้าไว้