19. ผู้น้อยและผู้ใหญ่ก็อยู่ที่นั่นและทาสก็เป็นอิสระพ้นจากนายของเขา
20. “ไฉนหนอผู้ที่ทนทุกข์เวทนาอย่างนี้ ยังได้รับแสงสว่างและผู้ที่มีใจระทมทุกข์ได้รับชีวิต
21. ผู้คอยความตาย แต่มันก็ไม่มาและขุดหามันมากกว่าหาทรัพย์ที่ซ่อนอยู่
22. ผู้ซึ่งเปรมปรีดิ์อย่างยิ่งและยินดี เมื่อเขาพบหลุมฝังศพ
23. ไฉนจึงประทานความสว่างแก่ผู้ที่ทางของเขาซ่อนอยู่ผู้ซึ่งพระเจ้าทรงล้อมรั้วกั้นไว้
24. เพราะการถอนหายใจของข้ามีมาก่อนอาหารของข้าและการครวญครางของข้าก็เทออกมาเหนือข้า
25. เพราะสิ่งที่ข้ากลัวก็มาเหนือข้าและสิ่งที่ข้าครั่นคร้ามก็ตกแก่ข้า
26. ข้าไม่สบายใจเลย ทั้งข้าก็ไม่สงบข้าไม่ได้หยุดพัก แต่ความทรมานก็มาหา”