21. ข้าแต่ท่าน สหายของข้า สงสารข้าเถิด สงสารข้าเถิดเพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าได้แตะต้องข้า
22. ทำไมท่านทั้งหลายจึงไล่ตามข้าอย่างกับเป็นพระเจ้าทำไมท่านไม่พอใจกับเนื้อของข้า
23. “โอ ข้าอยากให้ถ้อยคำของข้าได้ถูกบันทึกไว้โอ ข้าอยากให้จารึกไว้ในหนังสือ
24. โอ ข้าอยากให้สลักไว้ในศิลาเป็นนิตย์ด้วยปากกาเหล็กและตะกั่ว
25. แต่ส่วนข้า ข้าทราบว่า พระผู้ไถ่ของข้าทรงพระชนม์อยู่และในที่สุดพระองค์จะทรงปรากฏบนแผ่นดินโลก7
26. และหลังจากผิวหนังของข้าถูกทำลายไปอย่างนี้แล้วในเนื้อหนังของข้า ข้าจะเห็นพระเจ้า
27. ผู้ซึ่งข้าจะได้เห็นเองและนัยน์ตาของข้าจะได้เห็นไม่ใช่คนอื่นจิตใจในตัวข้าก็อ่อนโหย
28. ถ้าท่านทั้งหลายว่า ‘ต้อนเขาให้อยู่’และ ‘สมุฏฐานของเรื่องก็พบอยู่ในเขา’
29. จงกลัวดาบ เพราะพระพิโรธนำโทษของดาบมาเพื่อท่านจะทราบว่ามีการพิพากษา”