1. แล้วโยบตอบว่า
2. “ท่านทั้งหลายจะทรมานจิตใจข้านานสักเท่าใดทั้งบดข้าให้ย่อยยับด้วยถ้อยคำ
3. ท่านทั้งหลายพูดสบประมาทข้าสิบหนแล้วและที่ทำผิดแก่ข้านั้นท่านก็ไม่อายเลย
4. ถ้าแม้ว่าข้าหลงทำผิดจริงความผิดของข้าก็อยู่กับข้า
5. ถ้าท่านทั้งหลายผยองเพราะข้าและใช้ความต่ำต้อยของข้าปรักปรำข้า
6. จงทราบเถิดว่าพระเจ้าทรงวางข้าไว้ในที่ที่ผิดและได้ทรงเอาตาข่ายของพระองค์ล้อมข้าไว้
7. ดูเถิด ข้าร้องออกมาว่า ‘ทารุณจริง’ แต่ไม่มีใครฟังข้าร้องให้ช่วย แต่ไม่มีความยุติธรรมที่ไหน
8. พระองค์ทรงก่อกำแพงกั้นทางข้าไว้ ข้าจึงข้ามไปไม่ได้และพระองค์ทรงให้ทางของข้ามืดไป
9. พระองค์ทรงปลดศักดิ์ศรีของข้าไปจากข้าเสียและทรงถอดมงกุฎจากศีรษะของข้า
10. พระองค์ทรงพังข้าลงเสียทุกด้าน และข้าก็สิ้นไปพระองค์ทรงทึ้งความหวังของข้าขึ้นเหมือนถอนต้นไม้