20. ขอทรงประสาทสองสิ่งแก่ข้าพระองค์แล้วข้าพระองค์จะไม่ซ่อนตัวจากพระพักตร์พระองค์
21. ขอทรงหดพระหัตถ์ให้ไกลจากข้าพระองค์และขออย่าให้ความครั่นคร้ามพระองค์ทำให้ ข้าพระองค์คร้ามกลัว
22. ขอพระองค์ทรงเรียกเถิด แล้วข้าพระองค์จะทูลตอบหรือขอให้ข้าพระองค์ทูล และขอพระองค์ทรงตอบแก่ข้าพระองค์
23. บรรดาความบาปผิดของข้าพระองค์มีเท่าใดขอทรงโปรดให้ข้าพระองค์ทราบถึงการทรยศและบาป ของข้าพระองค์
24. ทำไมพระองค์ทรงเมินพระพักตร์เสียและทรงนับว่าข้าพระองค์เป็นศัตรูของพระองค์
25. พระองค์จะทรงให้ใบไม้ที่ถูกลมพัดตกใจหรือและจะทรงไล่ติดตามฟางแห้งหรือ
26. เพราะพระองค์ทรงจารึกสิ่งขมขื่น ต่อสู้ข้าพระองค์และทรงกระทำให้ข้าพระองค์รับโทษความบาปผิด ที่ข้าพระองค์กระทำเมื่อยังรุ่นๆอยู่
27. พระองค์ทรงใส่เท้าของข้าพระองค์ไว้ในคาและทรงเฝ้าดูทางทั้งสิ้นของข้าพระองค์พระองค์ทรงจำกัดเขตให้แก่ฝ่าเท้าของข้าพระองค์
28. มนุษย์ก็ทรุดโทรมไปเหมือนของเน่าเหมือนเครื่องแต่งกายที่ตัวแมลงกิน