1. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นที่อาศัยของข้าพระองค์ทั้งหลายตลอดทุกชั่วชาติพันธุ์
2. ก่อนที่ภูเขาทั้งหลายเกิดขึ้นมาก่อนที่พระองค์ทรงให้กำเนิดแผ่นดินโลกและพิภพพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาล
3. พระองค์ทรงให้มนุษย์กลับเป็นผงคลีและตรัสว่า “ลูกหลานของมนุษย์เอ๋ย จงกลับเถิด”
4. เพราะพันปีในสายพระเนตรของพระองค์เป็นเหมือนวานนี้ซึ่งผ่านไปแล้วหรือเหมือนยามเดียวในกลางคืน
5. พระองค์ทรงกวาดมนุษย์ไปเสีย เขาเป็นเหมือนความฝันเหมือนหญ้าที่งอกขึ้นใหม่ในเวลาเช้า
6. ในเวลาเช้ามันก็บานออกและขึ้นใหญ่ครั้นเวลาเย็นก็ร่วงโรยและเหี่ยวไป