3. ข้าพเจ้าคิดถึงพระเจ้า ข้าพเจ้าก็ครวญครางข้าพเจ้าตรึกตรอง จิตใจของข้าพเจ้าก็อ่อนระอาไป
4. พระองค์ทรงจับหนังตาของข้าพเจ้าไว้ไม่ให้ปิดข้าพเจ้าทุกข์มากจนพูดไม่ออก
5. ข้าพเจ้าพิจารณาถึงสมัยก่อนข้าพเจ้าจำปีที่นมนานมาแล้วได้
6. ข้าพเจ้าภาวนาในใจของข้าพเจ้าในกลางคืนข้าพเจ้าตรึกตรองและวิญญาณจิตของข้าพเจ้าก็เสาะหา
7. “องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทอดทิ้งเป็นนิตย์และจะไม่เคยพอพระทัยอีกหรือ