3. ข้าพระองค์บ้าไปเพราะเสียงของศัตรูเพราะการบีบบังคับของคนอธรรมเหตุว่าเขานำความทุกข์ยากลำบากมาให้ข้าพระองค์และเขาบ่มความเกลียดชังข้าพระองค์โดยความโกรธ
4. จิตใจของข้าพระองค์ระทมอยู่ในข้าพระองค์ความสยดสยองของมัจจุราชตกเหนือข้าพระองค์
5. ความกลัวและความสะทกสะท้านมาเหนือข้าพระองค์ความหวาดเสียวท่วมข้าพระองค์
6. และข้าพระองค์ว่า “โอ ข้าอยากมีปีกอย่างนกพิราบจะได้บินหนีไปและอยู่สงบ
7. เออ ข้าจะได้พเนจรไปไกลข้าจะได้พักอยู่ในถิ่นทุรกันดาร
8. ข้าจะได้รีบไปหาที่กำบังจากลมดุเดือดและพายุ”
9. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงทำลายเสีย และให้ภาษาของเขายุ่งเหยิงไปเพราะข้าพระองค์เห็นความทารุณ และการโกลาหลที่ในนคร
10. เขาเดินบนกำแพงรอบนครอยู่ทั้งกลางวันและกลางคืนและความบาปผิดกับความทุกข์ยากลำบากอยู่ภายในนคร
11. การทำลายมีอยู่ท่ามกลางเธอการบีบบังคับและการฉ้อโกงไม่พรากไปจากตลาดของเธอ