2. พระองค์ทรงขับไล่บรรดาประชาชาติ ออกไปด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เองแต่พระองค์ทรงปลูกบรรพบุรุษทั้งหลายไว้พระองค์ทรงให้ชาติทั้งหลายทุกข์ใจแต่ทรงปล่อยบรรพบุรุษทั้งหลายเป็นอิสระ
3. เพราะเขาทั้งหลายไม่ได้แผ่นดินนั้นด้วยดาบของเขาเองมิใช่แขนของเขาที่มีชัยแต่โดยพระหัตถ์ขวา และพระกรของพระองค์และโดยความสว่างแห่งพระพักตร์พระองค์เพราะพระองค์ทรงปีติยินดีในเขาทั้งหลายเหล่านั้น
4. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระราชาของข้าพระองค์ขอพระองค์ทรงสถาปนาชัยชนะไว้ให้ยาโคบ
5. ข้าพระองค์ทั้งหลายดันศัตรูออกไปโดยพระองค์ข้าพระองค์ทั้งหลายเหยียบคนที่ต่อสู้ข้าพระองค์ลงด้วยพระนามของพระองค์
6. เพราะข้าพระองค์ไม่วางใจในคันธนูของข้าพระองค์และดาบของข้าพระองค์ช่วยข้าพระองค์ไม่ได้
7. แต่พระองค์ได้ทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอดจากศัตรูและทรงให้ผู้เกลียดข้าพระองค์ได้ความอาย
8. ข้าพระองค์ทั้งหลายอวดถึงพระเจ้าได้เรื่อยไปและข้าพระองค์ทั้งหลายจะถวายโมทนาขอบพระคุณ พระนามของพระองค์เป็นนิตย์
9. แต่พระองค์ยังทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายเสีย และให้ข้าพระองค์ได้ความอัปยศและมิได้เสด็จออกไปกับกองทัพของข้าพระองค์ทั้งหลาย
10. พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายถอยกลับ จากคู่อริและคนที่เกลียดข้าพระองค์ทั้งหลายก็ได้ของริบไป
11. พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็น ดังแกะที่จะเอาไปกินและทรงกระจายข้าพระองค์ทั้งหลายให้ไปอยู่ ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ