15. ความอัปยศอดสูอยู่ตรงหน้าข้าพระองค์วันยังค่ำและความอับอายคลุมหน้าข้าพระองค์
16. เนื่องด้วยคำของคนเยาะเย้ย และคนด่าทอเนื่องด้วยศัตรูและผู้แก้แค้น
17. สิ่งทั้งปวงนี้เกิดแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายแม้ว่าข้าพระองค์ไม่ลืมพระองค์หรือทุจริตต่อพันธสัญญาของพระองค์
18. จิตใจของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มิได้หันกลับย่างเท้าของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มิได้พรากจาก พระมรรคาของพระองค์
19. พระองค์ยังทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายแหลกลาญ ในที่ของหมาป่าและคลุมข้าพระองค์ทั้งหลายไว้ด้วยเงามัจจุราช
20. ถ้าเราได้ลืมพระนามพระเจ้าของเราหรือพนมมือของเราให้แก่พระอื่น
21. พระเจ้าจะไม่ทรงทราบเรื่องนี้หรือเพราะพระองค์ทรงทราบความลึกลับของจิตใจ
22. เพราะเห็นแก่พระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกฆ่าวันยังค่ำและนับว่าเป็นแกะสำหรับเอาไปฆ่า
23. องค์พระผู้เป็นเจ้าเจ้าข้า ขอทรงตื่นเถิดข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ไฉนพระองค์บรรทมอยู่ขอทรงตื่นเถิดพระเจ้าข้า ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสียตลอดกาล
24. ไฉนพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์ของพระองค์เสียไฉนพระองค์ทรงลืมการที่ข้าพระองค์ทั้งหลาย ทุกข์ยากและถูกบีบบังคับเสีย
25. เพราะจิตวิญญาณข้าพระองค์ทั้งหลายโน้มถึงผงคลีร่างกายของข้าพระองค์ทั้งหลายเกาะติดดิน
26. ลุกขึ้นเถิดพระเจ้าข้า ขอเสด็จมาช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์เพื่อเห็นแก่ ความรักมั่นคงของพระองค์