11. พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็น ดังแกะที่จะเอาไปกินและทรงกระจายข้าพระองค์ทั้งหลายให้ไปอยู่ ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
12. พระองค์ทรงขายประชากรของพระองค์อย่างให้เปล่าตามราคาไม่ทรงได้อะไรเพิ่มเลย
13. พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นขี้ปากของเพื่อนบ้านเป็นที่เยาะเย้ยและดูหมิ่นแก่ผู้ที่อยู่รอบข้าพระองค์
14. พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นขี้ปากท่ามกลางบรรดาประชาชาติเป็นที่หัวเราะท่ามกลางชาติทั้งหลาย
15. ความอัปยศอดสูอยู่ตรงหน้าข้าพระองค์วันยังค่ำและความอับอายคลุมหน้าข้าพระองค์
16. เนื่องด้วยคำของคนเยาะเย้ย และคนด่าทอเนื่องด้วยศัตรูและผู้แก้แค้น
17. สิ่งทั้งปวงนี้เกิดแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายแม้ว่าข้าพระองค์ไม่ลืมพระองค์หรือทุจริตต่อพันธสัญญาของพระองค์