2. เมื่อข้าพระองค์นั่งลงและลุกขึ้น พระองค์ทรงทราบพระองค์ทรงประจักษ์ในความคิดของข้าพระองค์ได้แต่ไกล
3. พระองค์ทรงค้นวิถีของข้าพระองค์และการนอนของข้าพระองค์และทรงคุ้นเคยกับทางทั้งสิ้นของข้าพระองค์
4. ข้าแต่พระเจ้า แม้ก่อนที่ลิ้นของข้าพระองค์จะพูดพระองค์ก็ทรงทราบความเสียหมดแล้ว
5. พระองค์ทรงล้อมข้าพระองค์อยู่ทั้งข้างหลังและข้างหน้าและทรงวางพระหัตถ์บนข้าพระองค์
6. ความรู้อย่างนี้อัศจรรย์เกินข้าพระองค์สูงนัก ข้าพระองค์เอื้อมไม่ถึง
7. ข้าพระองค์จะไปไหน ให้พ้นพระวิญญาณของพระองค์ได้หรือข้าพระองค์จะหนีไปไหนให้พ้นพระพักตร์ของพระองค์
8. ถ้าข้าพระองค์ขึ้นไปยังสวรรค์ พระองค์ทรงสถิตที่นั่นถ้าข้าพระองค์จะทำที่นอนไว้ในแดนผู้ตาย พระองค์ทรงสถิตที่นั่น
9. ถ้าข้าพระองค์จะติดปีกแสงอรุณและอาศัยอยู่ที่ส่วนของทะเลไกลโพ้น
10. แม้ถึงที่นั่น พระหัตถ์ของพระองค์จะนำข้าพระองค์และพระหัตถ์ขวาของพระองค์จะยึดข้าพระองค์ไว้
11. ถ้าข้าพระองค์จะว่า “ขอเพียงความมืด จงบังข้าไว้และจงให้ความสว่างรอบข้าเป็นกลางคืน”
12. สำหรับพระองค์ แม้ความมืดก็ไม่มืดกลางคืนก็แจ้งอย่างกลางวันความมืดเป็นอย่างความสว่าง
13. เพราะพระองค์ทรงปั้นส่วนภายในของข้าพระองค์พระองค์ทรงทอข้าพระองค์เข้าด้วยกัน ในครรภ์มารดาของข้าพระองค์
14. ข้าพระองค์โมทนาพระคุณ พระองค์เพราะพระองค์ทรงกระทำ ให้ข้าพระองค์แปลกประหลาดอย่างน่ากลัวพระราชกิจของพระองค์อัศจรรย์พระองค์ทรงทราบข้าพระองค์ดี
15. เมื่อข้าพระองค์ถูกสร้างอยู่ในที่ลับลี้ประดิษฐ์ขึ้นมา ณ ภายในที่ลึกแห่งโลกโครงร่างของข้าพระองค์ไม่ปิดบังไว้จากพระองค์
16. พระเนตรของพระองค์ทรงเห็นส่วนประกอบของข้าพระองค์วันทั้งหลายทุกๆวันที่กำหนดให้ข้าพระองค์นั้นก็ทรงจารึกไว้ในพระตำรับของพระองค์เมื่อครั้งยังไม่เกิดวันนั้นเลย