9. คือพันธสัญญาซึ่งพระองค์ทรงกระทำไว้กับ อับราฮัมพระสัญญาซึ่งทรงปฏิญาณไว้กับอิสอัค
10. ซึ่งพระองค์ทรงยืนยันอีกกับยาโคบให้เป็นกฎเกณฑ์แก่อิสราเอล ให้เป็นพันธสัญญานิรันดร์
11. ว่า “เราจะให้แผ่นดินคานาอันแก่เจ้า”เป็นส่วนมรดกของเจ้าทั้งหลาย
12. เมื่อเขายังมีคนจำนวนน้อยจำนวนน้อยจริง ยังเป็นแต่คนอาศัยอยู่ในนั้น
13. พเนจรไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้นจากราชอาณาจักรนี้ถึงอีกชนชาติหนึ่ง
14. พระองค์มิได้ทรงยอมให้ผู้ใดบีบบังคับเขาพระองค์ทรงขนาบพระราชาหลายองค์ด้วยเห็นแก่เขา
15. ว่า “อย่าแตะต้องบรรดาผู้ที่เราเจิมไว้อย่าทำอันตรายแก่ผู้เผยพระวจนะทั้งหลายของ เรา”
16. เมื่อพระองค์ทรงเรียกการกันดารอาหาร ให้เกิดขึ้นที่แผ่นดินและทรงทำลายอาหารที่บำรุงชีวิตเสีย สิ้น
17. พระองค์ทรงใช้ชายคนหนึ่งไปข้างหน้าเขาโยเซฟ ถูกขายไปเป็นทาส
18. เท้าของเขาเจ็บช้ำด้วยตรวนคอของเขาเข้าอยู่ในปลอกเหล็ก
19. จนกว่าสิ่งที่เขาบอกได้บังเกิดขึ้นจริงพระวจนะของพระเจ้าทดสอบเขา
20. พระราชาก็ทรงใช้ให้ไปปล่อยตัวเขาผู้ปกครองของชนชาติทั้งหลายได้ปล่อยเขาเป็น อิสระ
21. พระราชาทรงตั้งเขาให้เป็นเจ้านายเหนือวังของพระองค์เป็นผู้ปกครองกรรมสิทธิ์ของพระองค์
22. ให้สอนเจ้านายของพระองค์ตามชอบใจและสอนสติปัญญาแก่ผู้อาวุโสของพระองค์
23. แล้วอิสราเอลได้มาที่อียิปต์ยาโคบได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของฮาม
24. และพระเจ้าทรงกระทำให้ประชากรของ พระองค์มีลูกดกและทรงกระทำให้เขาแข็งแรงกว่าคู่อริของเขา
25. พระองค์ทรงหันใจเขาเหล่านั้นให้เกลียดประชากร ของพระองค์ให้ใช้กลอุบายแก่ผู้รับใช้ของพระองค์
26. พระองค์ทรงใช้โมเสสผู้รับใช้ของพระองค์และอาโรนผู้ที่พระองค์ทรงเลือกไว้
27. เขาทั้งสองกระทำหมายสำคัญท่ามกลางเขาทั้งหลายทำการอัศจรรย์ในแผ่นดินของฮาม