17. พระองค์จะสนพระทัยในคำอธิษฐาน ของคนสิ้นเนื้อประดาตัวและจะไม่ทรงดูหมิ่นคำอธิษฐานของเขา
18. ขอบันทึกเรื่องนี้ไว้ให้ชาติพันธุ์ที่จะมีมาเพื่อประชาชนที่ยังจะทรงสร้างมานั้นจะได้สรรเสริญพระเจ้า
19. บันทึกว่า พระองค์ทอดพระเนตรลงมาจาก ที่สูงอันบริสุทธิ์ของพระองค์จากฟ้าสวรรค์ พระเจ้าทอดพระเนตรแผ่นดินโลก
20. เพื่อทรงฟังเสียงร้องครางของเชลยเพื่อทรงปล่อยคนที่ต้องถึงตายให้เป็นอิสระ
21. เพื่อมนุษย์จะประกาศพระนามของพระเจ้าในศิโยนและกล่าวสรรเสริญพระองค์ในเยรูซาเล็ม
22. ขณะเมื่อชนชาติทั้งหลายรวบรวมกันทั้งบรรดาราชอาณาจักรเพื่อนมัสการพระเจ้า
23. พระองค์ทรงหักกำลังของข้าพเจ้ากลางทางพระองค์ทรงกระทำให้วันเวลาของข้าพเจ้าสั้นเข้า
24. ข้าพเจ้าว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขออย่าทรงนำข้าพระองค์ไปเสียในกึ่งกลางวันเวลาของข้าพระองค์พระองค์ ผู้ปีเดือนดำรงอยู่ตลอดทุกชั่วชาติพันธุ์”
25. เมื่อเดิมพระองค์ทรงวางรากฐานของแผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์เป็นพระหัตถกิจของพระองค์
26. สิ่งเหล่านี้จะพินาศ แต่พระองค์จะทรงดำรงอยู่สิ่งเหล่านี้จะเก่าไปเหมือนเครื่องนุ่งห่มพระองค์ทรงเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้ เหมือนเสื้อผ้า แล้วมันก็สิ้นไป
27. แต่พระองค์ยังคงเดิม และปีเดือนของพระองค์ไม่สิ้นสุด
28. ลูกหลานของบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์จะอยู่มั่นคงและพงศ์พันธุ์ของเขาจะได้รับการสถาปนาต่อเบื้อง พระพักตร์พระองค์