11. เทความกริ้วที่ล้นของเจ้านั้นออกมาจงดูทุกคนที่เย่อหยิ่ง และทำให้เขาตกต่ำลง
12. จงดูทุกคนที่เย่อหยิ่งและดึงเขาลงมาและเหยียบคนอธรรมไว้ตรงที่ที่เขายืนอยู่นั้น
13. ซ่อนเขาไว้ในผงคลีด้วยกันมัดหน้าของเขาไว้ด้วยกันในโลกบาดาล
14. แล้วเราเองจะสรรเสริญเจ้าว่ามือขวาของเจ้าอาจช่วยเจ้าได้
15. “ดู เบเฮโมทเถิด ซึ่งเราได้สร้างอย่างที่เราได้สร้างเจ้ามันกินหญ้าเหมือนวัว
16. ดูเถิด กำลังของมันอยู่ในเอวและฤทธิ์ของมันอยู่ในกล้ามเนื้อท้อง
17. มันขยับหางของมันให้แข็งเหมือนไม้สนสีดาร์เอ็นโคนขาของมันก็สานเข้าด้วยกัน
18. กระดูกของมันเหมือนท่อทองสัมฤทธิ์และแข้งขาของมันเหมือนท่อนเหล็ก
19. “มันเป็นพระราชกิจชิ้นที่หนึ่งของพระเจ้าผู้ทรงสร้างมันนำดาบมาให้
20. ภูเขาผลิตอาหารให้มันแน่เป็นที่ที่สัตว์ป่าทุ่งทุกชนิดเล่น
21. มันนอนอยู่ใต้ต้นตะครองในเพิงอ้อและในบึง
22. ต้นตะครองเป็นเงาคลุมมันต้นไค้แห่งธารน้ำล้อมมันไว้
23. ดูเถิด ถ้าแม่น้ำไหลเชี่ยว มันก็ไม่ตกใจมันวางใจแม้ว่าแม่น้ำจอร์แดนจะพุ่งเข้าใส่ปากมัน
24. ผู้หนึ่งผู้ใดอาจจับนัยน์ตามันลากไปหรือจะเอาบ่วงสนตะพายมันได้หรือ