4. Rreth e qark fronit kishte njëzet e katër frone. Mbi këto frone rrinin ulur njëzet e katër pleq veshur me të bardha dhe me kurora të arta në kokë.
5. Nga froni dilnin vetëtima, zëra e bubullima. Para tij digjeshin shtatë shandanë të ndezur, që janë shtatë shpirtrat e Perëndisë.
6. Para fronit ishte diçka si det i qelqtë, që ngjante si kristal.Në qendër, rreth e rrotull fronit ndodheshin katër gjallesa plot me sy para dhe prapa.
7. Gjallesa e parë ngjante me një luan, e dyta me një viç, e treta e kishte fytyrën si fytyrë njeriu, ndërsa e katërta ngjante me një shqiponjë në fluturim.
8. Secila prej të katër gjallesave kishte nga gjashtë krahë. Përreth dhe nga brenda ishin plot me sy dhe nuk pushonin as ditën e as natën së thëni:«I shenjtë, i shenjtë, i shenjtëështë Zoti, Perëndia i gjithëpushtetshëm,ai që ishte, që është dhe që po vjen».
9. Ndërkohë që gjallesat lëvdonin, nderonin e falënderonin atë që rrinte ulur mbi fron, atë që jeton në shekuj të shekujve,
10. të njëzet e katër pleqtë binin përmbys para atij që rrinte ulur mbi fron dhe adhuronin atë që jeton në shekuj të shekujve, hidhnin kurorat e tyre para fronit dhe thoshin:
11. «I denjë je ti, Zoti dhe Perëndia ynë,të marrësh lavdinë, nderimin e fuqinë,sepse ti ke krijuar gjithçkadhe me vullnetin tënd u bë e u krijua gjithçka».