21. Ti nuk ke as pjesë e as short në këtë gjë, se nuk e ke zemrën të drejtë para Perëndisë.
22. Pendohu për këtë mbrapshti tënden e lutju Zotit, se ndoshta ta fal atë që kishe në zemër.
23. Në të vërtetë po shoh se je i mbushur me vrer dhe je peng i mëkatit».
24. Atëherë Simoni u përgjigj: «Lutjuni ju Zotit për mua, që të mos më ndodhë asgjë nga këto që thatë».
25. Pasi dëshmuan dhe predikuan fjalën e Zotit, Pjetri e Gjoni u kthyen në Jerusalem, duke u predikuar ungjillin shumë vendeve të Samarisë.
26. Një engjëll i Zotit i foli Filipit e i tha: «Ngrihu e shko drejt jugut, në rrugën që zbret nga Jerusalemi në Gazë». Ajo është një rrugë e shkretë.
27. Filipi u ngrit e shkoi.Ai pa një eunuk etiopas, zyrtar i lartë i Kandakës, mbretëreshës së etiopasve, kujdestar i tërë thesarit të saj. Ky kishte qenë në Jerusalem për të adhuruar
28. e tani po kthehej, i ulur në karrocën e vet, duke lexuar profetin Isaia.
29. Atëherë Shpirti i Shenjtë i tha Filipit: «Shko e hip në atë karrocë!».
30. Filipi shkoi me vrap, e dëgjoi eunukun duke lexuar profetin Isaia e i tha: «A e kupton atë që po lexon?».
31. Ai i tha: «E si mund ta kuptoj po nuk më udhëzoi dikush?». Pastaj e ftoi Filipin të hipte në karrocë e të ulej pranë tij.
32. Pjesa e Shkrimit të shenjtë që ai po lexonte ishte kjo: E çuan si dele për t’u therur, si qengjin që shkon për t’u qethur pa bërë zë e ai nuk e hapi gojën.
33. E poshtëruan dhe ia mohuan drejtësinë. E kush mund të flasë për pasardhësit e tij? Sepse jetës së tij i dhanë fund mbi tokë.
34. Eunuku e pyeti Filipin: «Të lutem, për kë e thotë këtë gjë profeti? Për veten e tij apo për ndonjë tjetër?».