4. Ne, nga ana jonë, do t’i kushtohemi lutjes dhe predikimit të fjalës».
5. Këto fjalë i pëlqyen tërë bashkësisë dhe zgjodhën Stefanin, njeri plot besim e i mbushur me Shpirtin e Shenjtë, Filipin, Prokorin, Nikanorin, Timonin, Parmenin dhe Nikollën nga Antiokia, që ishte kthyer në besimin e judenjve.
6. Këta i sollën para apostujve, të cilët u lutën e vunë duart mbi ta.
7. Kështu fjala e Perëndisë përhapej e numri i dishepujve në Jerusalem rritej shumë. Po ashtu edhe shumë priftërinj pranonin besimin.
8. Stefani, njeri plot hir e fuqi, bënte mrekulli e shenja të mëdha në popull.
9. Atëherë, disa nga sinagoga e të ashtuquajturve libertinë, bashkë me disa kireneas, me disa aleksandrinë dhe me disa judenj nga Kilikia e Azia, filluan të debatonin me Stefanin.
10. Por ata nuk mundën t’i bënin ballë urtisë dhe Shpirtit të Shenjtë që i ndriçonte mendjen kur fliste.
11. Atëherë ata vunë disa njerëz të thoshin se e kishin dëgjuar duke thënë fjalë fyese kundër Moisiut e Perëndisë.
12. Kështu, ata ngritën në këmbë popullin, pleqtë e skribët dhe iu afruan Stefanit, e kapën dhe e çuan para sinedrit.
13. Aty sollën disa dëshmitarë të rremë, që thanë: «Ky njeri nuk ka reshtur së foluri kundër këtij vendi të shenjtë e kundër ligjit të Moisiut.