1. Në kishën e Antiokisë kishte profetë e mësues: Barnaba, Simeoni, që quhej Niger, Luci nga Kirena, Manaeni, shok fëmijërie i Herod tetrarkut dhe Sauli.
2. Ndërsa po adhuronin Zotin e po agjëronin, Shpirti i Shenjtë tha: «M’i ndani mënjanë Barnabën e Saulin për veprën për të cilën i kam thirrur».
3. Pastaj, pasi agjëruan dhe u lutën, vunë duart mbi ta dhe i nisën.
4. Barnaba e Sauli, të dërguar nga Shpirti i Shenjtë, shkuan në Seleuki dhe prej aty lundruan për në Qipro.
5. Kur arritën në Salaminë, e shpallën fjalën e Perëndisë nëpër sinagogat e judenjve. Kishin edhe Gjonin që i ndihmonte.
6. Pasi përshkuan tërë ishullin deri në Pafo, takuan një farë magjistari, një profet të rremë jude me emrin Barjezu.
7. Ai ishte mik i prokonsull Sergj Palit, një njeri i mençur, që i thirri Barnabën e Saulin dhe kërkoi të dëgjonte fjalën e Perëndisë.