11. Prandaj pyes: Mos vallë izraelitët u penguan që të shkatërroheshin përfundimisht? Larg qoftë! Por përmes rënies së tyre u erdhi shpëtimi kombeve pagane për të nxitur zilinë e izraelitëve.
12. Nëse rënia e tyre u bë pasuri për botën dhe humbja e tyre u bë pasuri për kombet pagane, sa më e madhe do të jetë ajo kur gjithë Izraeli të kthehet te Perëndia!
13. Tani po ju flas juve, kombeve pagane, sepse unë jam me të vërtetë apostull i kombeve pagane. Unë po e lavdëroj shërbesën time
14. për të nxitur disi zilinë e popullit tim dhe për të shpëtuar disa prej tyre.
15. Nëse hedhja e tyre poshtë solli pajtimin e botës me Perëndinë, a nuk do të jetë pranimi i tyre nga Perëndia si kthim nga vdekja në jetë?
16. Nëse mielli është i shenjtë, edhe brumi është i shenjtë, nëse rrënjët janë të shenjta, edhe degët janë të shenjta.
17. Disa nga degët u prenë dhe në vend të tyre u shartove ti që je filiz ulliri të egër dhe kështu ushqehesh nga të mirat e rrënjës së ullirit.
18. Prandaj mos u mburr kundër degëve. Nëse mburresh, mos harro se nuk je ti që mban rrënjën, por është rrënja që të mban ty.
19. Por ti do të thuash: «Degët u prenë që të shartohesha unë».
20. Mirë e the. Degët u prenë për shkak se nuk besuan, ndërsa ti qëndron sepse ke besuar. Mos u mburr, por druaju.
21. Në qoftë se Perëndia nuk kurseu degët natyrore, ai nuk do të të kursejë as ty që u shartove.
22. Shih sesi e tregon Perëndia mirësinë dhe ashpërsinë e tij: ai është i ashpër me ata që ranë, por është i mirë me ty, nëse do të qëndrosh në mirësinë e tij. Përndryshe do të pritesh edhe ti.
23. Ndërsa ata, nëse nuk vazhdojnë të mos i besojnë Perëndisë, do të shartohen, sepse Perëndia ka fuqinë për t’i shartuar përsëri.
24. Në qoftë se ti je prerë prej një ulliri të egër nga natyra dhe përkundër natyrës u shartove në një ulli të butë, aq më tepër degët e ullirit të butë do të shartohen në trungun e vet!
25. O vëllezër, që të mos mbaheni për të mençur, dua që t’ju bëj të njohur këtë plan të fshehtë të Perëndisë: një pjesë e Izraelit do të vazhdojë në kokëfortësinë e tij, derisa të gjitha kombet e tjera të hyjnë në shpëtimin e Perëndisë.
26. Dhe kështu i gjithë Izraeli do të shpëtohet, sikurse thotë Shkrimi i shenjtë: Çlirimtari do të vijë nga Sioni; dhe do ta zhdukë mosbesimin nga Jakobi.
27. Kjo është besëlidhja ime me ta, kur t’i fshij mëkatet e tyre.
28. Meqenëse ata e kundërshtuan ungjillin, u bënë armiq të Perëndisë dhe kjo për të mirën tuaj, ndërsa, duke u zgjedhur nga Perëndia, janë të dashur për shkak të etërve.
29. Thirrja dhe dhuratat e Perëndisë janë të pakthyeshme.
30. Ju dikur nuk i bindeshit Perëndisë, por tani keni marrë mëshirë për shkak të mosbindjes së tyre.