48. Njëri prej tyre vrapoi, mori një sfungjer, e ngjeu në uthull, e vuri në një kallam dhe ia dha për ta pirë.
49. Të tjerët thoshin: «Prisni të shohim nëse do të vijë Elia për ta shpëtuar».
50. Jezui thirri përsëri me zë të lartë e dha shpirt.
51. Atëherë veli i tempullit u gris më dysh nga lart deri poshtë, toka u drodh dhe shkëmbinjtë u çanë.
52. Edhe varret u hapën dhe shumë besimtarë që kishin vdekur u ngjallën
53. dhe pasi dolën nga varret pas ngjalljes së tij, shkuan në qytetin e shenjtë dhe iu shfaqën shumë njerëzve.
54. Centurioni dhe të tjerët që ishin me të për të ruajtur Jezuin, kur panë tërmetin dhe gjithçka që ndodhi, u frikësuan shumë e thanë: «Me të vërtetë ky paska qenë Biri i Perëndisë».
55. Aty gjendeshin edhe shumë gra që kishin shkuar pas Jezuit që nga Galileja dhe i kishin shërbyer. Ato po shikonin nga larg.
56. Ndër to ishte Maria Magdalena, Maria, nëna e Jakobit dhe Jozefit, si dhe nëna e bijve të Zebedeut.
57. Në mbrëmje erdhi një njeri i pasur nga Arimateja me emrin Jozef. Edhe ai kishte qenë dishepull i Jezuit.
58. Ai shkoi te Pilati dhe i kërkoi trupin e Jezuit. Atëherë Pilati urdhëroi që t’ia jepnin.
59. Jozefi e mori trupin e Jezuit, e mbështolli me një pëlhurë të pastër prej liri
60. dhe e vendosi në varrin e ri që kishte hapur për vete në shkëmb. Pastaj rrokullisi një gur të madh te gryka e varrit dhe u largua.
61. Maria Magdalena dhe Maria tjetër po rrinin përballë varrit.
62. Të nesërmen ishte e shtunë. Kryepriftërinjtë dhe farisenjtë u mblodhën te Pilati