25. Por ajo erdhi, i ra në gjunjë e i tha: «O Zot, më ndihmo!».
26. Ai iu përgjigj: «Nuk është mirë të marrësh bukën e fëmijëve e t’ua hedhësh qenve».
27. Ajo i tha: «Po, o Zot, por edhe qentë hanë thërrimet që bien nga tryeza e të zotëve».
28. Pastaj Jezui iu përgjigj: «O grua, i madh është besimi yt! Le të bëhet ashtu siç dëshiron». Vajza e saj u shërua që në atë çast.
29. Jezui u largua që andej dhe shkoi bregut të Liqenit të Galilesë. U ngjit në mal dhe u ul aty.
30. Turma të mëdha erdhën tek ai duke sjellë me vete të çalë, të verbër, të gjymtuar, memecë e shumë të tjerë. I ulën te këmbët e tij dhe ai i shëroi.
31. Kështu turmat u mrekulluan kur panë memecët që po flisnin, të gjymtuarit që shëroheshin, të çalët që ecnin, të verbërit që shikonin dhe përlëvduan Perëndinë e Izraelit.
32. Pastaj Jezui thirri pranë vetes dishepujt dhe u tha: «Më dhimbset turma, sepse kanë tri ditë që rrinë me mua e nuk kanë asgjë për të ngrënë. Nuk dua t’i lë të shkojnë të uritur e të mbeten rrugës».
33. Dishepujt i thanë: «Ku do ta gjejmë ne gjithë atë bukë në shkretëtirë për të ushqyer tërë këtë turmë?».
34. Jezui i pyeti: «Sa bukë keni?». Ata iu përgjigjën: «Shtatë bukë dhe disa peshq të vegjël».
35. Pasi urdhëroi turmën të ulej përdhe,
36. mori shtatë bukët dhe peshqit, tha lutjen e falënderimit, i theu bukët, ua dha dishepujve dhe dishepujt ua dhanë turmave.
37. Të gjithë hëngrën e u ngopën dhe morën me vete shtatë shporta me copat që tepruan.
38. Ata që hëngën ishin katër mijë burra, përveç grave e fëmijëve.
39. Jezui i shpërndau turmat, hipi në varkë e shkoi në krahinën e Magadanit.