1. Si iku që andej, Jezui shkoi në vendlindjen e tij dhe dishepujt i shkuan pas.
2. Kur erdhi e shtuna, filloi të mësojë njerëzit në sinagogë dhe shumë nga ata që e dëgjonin mrekulloheshin e thoshin: «Nga i vijnë këto gjëra? Ç’është kjo dituri që i është dhënë dhe këto mrekulli që bëhen prej duarve të tij?
3. A nuk është ky zdrukthëtari, i biri i Marisë, vëllai i Jakobit, i Josesë, i Judës dhe i Simonit? A nuk janë edhe motrat e tij këtu te ne?». Dhe kjo i pengonte të besonin në të.
4. Por Jezui u tha: «Asnjë profet nuk përçmohet askund, përveçse në vendlindjen e tij, te të afërmit e tij dhe në shtëpinë e tij».
5. Dhe atje nuk mundi të bënte asnjë mrekulli, përveçse shëroi disa të sëmurë, duke vënë duart mbi ta.
6. Ai u çudit për shkak të mosbesimit të tyre.Kështu, Jezui shkonte nëpër fshatra dhe mësonte njerëzit.
7. Ai i thirri pranë vetes të dymbëdhjetët dhe filloi t’i dërgojë dy nga dy. U dha pushtet mbi shpirtrat e ndyrë
8. dhe i porositi që të mos merrnin asgjë me vete për udhëtim përveç një shkopi, të mos merrnin as bukë, as trastë, as para në brez,
9. por të vishnin sandalet dhe të mos mbanin dy tunika.
10. Pastaj u tha: «Qëndroni në atë shtëpi në të cilën hyni, derisa të niseni prej aty.
11. E nëse ka ndonjë vend ku nuk do t’ju pranojnë dhe nuk do t’ju dëgjojnë, kur të dilni që andej, shkundni pluhurin nga këmbët tuaja, si dëshmi kundër tyre».
12. Dishepujt u nisën dhe predikonin që njerëzit të pendoheshin
13. si dhe dëbonin shumë djaj, lyenin me vaj shumë të sëmurë dhe i shëronin.