22. Sepse nuk ka asnjë sekret që s’do të zbulohet dhe asnjë të fshehtë që s’do të dalë në dritë.
23. Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë».
24. Pastaj u tha: «Kujdes çfarë dëgjoni! Me masën që do të matni të tjerët, do të mateni edhe ju nga Perëndia, madje edhe më shumë.
25. Atij që ka, do t’i jepet edhe më shumë. Atij që nuk ka, do t’i merret edhe ajo që ka».
26. Dhe tha:«Mbretëria e Perëndisë është si ai njeriu që ka hedhur farën në tokë.
27. Në gjumë apo zgjuar, natë a ditë, fara mbin dhe rritet pa e ditur as ai sesi.
28. Vetvetiu toka prodhon më parë filizin, pastaj kallirin e më pas kallirin plot me kokrra.
29. Dhe kur piqet fryti, i vihet menjëherë drapri, se është koha e të korrave».
30. Pastaj tha:«Me çfarë ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Me cilën shëmbëlltyrë mund ta përfytyrojmë?
31. Ajo është si fara e sinapit. Kur mbillet në arë, është më e vogla ndër farërat që ka toka,
32. por pasi të jetë mbjellë, rritet e bëhet më e madhja ndër të gjitha barishtet dhe nxjerr degë aq të mëdha, saqë zogjtë e qiellit mund të strehohen nën hijen e saj».
33. Jezui u shpallte atyre fjalën e Perëndisë me shumë shëmbëlltyra të tilla, në masën që ata ishin në gjendje të kuptonin.