35. Pasi shkoi pak më tej, ra përdhe dhe lutej që, po të ishte e mundur, të largoheshin prej tij ato çaste vuajtjesh.
36. Atëherë tha: «Abba, Atë, gjithçka është e mundur për ty; largoje këtë kupë prej meje. Megjithatë, jo çfarë dua unë, por çfarë do ti».
37. Pastaj erdhi e i gjeti duke fjetur dhe i tha Pjetrit: «Simon, po fle? A nuk munde të rrish zgjuar as edhe një orë?
38. Rrini zgjuar dhe lutuni që të mos bini në tundim, se shpirti është i gatshëm, por trupi është i dobët».
39. Sërish u largua dhe u lut, duke thënë të njëjtat fjalë.
40. Kur u kthye përsëri, i gjeti duke fjetur, sepse u ishin rënduar sytë. Ata nuk dinin si t’i përgjigjeshin.
41. Pastaj erdhi për të tretën herë dhe u tha: «Ende po flini e po pushoni? Mjafton. Erdhi ora. Ja, Biri i njeriut po dorëzohet në duart e mëkatarëve.