42. se vajza e tij e vetme, që ishte dymbëdhjetë vjeç, ishte duke vdekur.Gjatë udhës turmat e shtynin nga të gjitha anët.
43. Dhe një grua që vuante prej dymbëdhjetë vjetësh nga hemorragjia, megjithëse kishte shpenzuar gjithçka që kishte pasur, askush nuk kishte mundur ta shëronte.
44. Ajo iu afrua nga pas, i preku cepin e mantelit e menjëherë iu ndal hemorragjia.
45. Atëherë Jezui tha: «Kush më preku?». Meqenëse të gjithë e mohuan, Pjetri i tha: «Mësues, turmat po të rrethojnë e po të shtyjnë».
46. Por Jezui tha: «Dikush më preku, sepse ndjeva fuqinë që doli prej meje».
47. Atëherë gruaja, kur pa se nuk mund të fshihej, erdhi duke u dridhur, i ra ndër këmbë dhe tregoi para gjithë popullit përse e kishte prekur Jezuin e si ishte shëruar menjëherë.
48. Jezui i tha: «Bijë, besimi yt të shpëtoi. Shko në paqe».
49. Ndërsa po fliste, erdhi dikush nga shtëpia e kryetarit të sinagogës dhe i tha: «Jot bijë vdiq. Mos e shqetëso më mësuesin».
50. Kur e dëgjoi këtë, Jezui i tha: «Mos ki frikë, vetëm beso e ajo do të shpëtojë».
51. Kur arriti te shtëpia, nuk lejoi askënd të hynte me të, përveç Pjetrit, Gjonit, Jakobit dhe nënës e babait të vajzës.
52. Të gjithë e qanin dhe e vajtonin, por Jezui tha: «Mos qani! Ajo nuk ka vdekur, por po fle».
53. Por ata e përqeshën, sepse e dinin se kishte vdekur.
54. Atëherë Jezui e mori për dore dhe thirri: «Vashëz, ngrihu!».