26. Çfarë shkuat të shihnit, atëherë? Një profet? Po, po ju them madje më shumë se një profet.
27. Gjoni është ai për të cilin Shkrimi i shenjtë thotë: Ja, unë po dërgoj lajmëtarin tim përpara teje, që të përgatisë udhën tënde.
28. Me të vërtetë po ju them se asnjë grua nuk ka lindur njeri më të madh se Gjon Pagëzorin. Por më i vogli në mbretërinë e Perëndisë është më i madh se ai.»
29. Të gjithë ata që e dëgjuan këtë gjë, përfshirë edhe tagrambledhësit, pranuan se Perëndia është i drejtë dhe u pagëzuan nga Gjoni.
30. Por farisenjtë dhe mësuesit e ligjit të Moisiut iu kundërvunë vullnetit të Perëndisë e nuk u pagëzuan nga Gjoni.
31. Pastaj Jezui tha:«Me kë mund t’i krahasoj njerëzit e kësaj breznie, me kë ngjajnë?
32. Ata u ngjajnë fëmijëve që ulen shesheve dhe i thërrasin njëri-tjetrit e i thonë:“I ramë fyellit për jue nuk kërcyet,vajtuame ju nuk qatë.”
33. Erdhi Gjon Pagëzori, që as ha bukë e as pi verë, e ju thoni: “Është i pushtuar nga djalli.”
34. Erdhi Biri i njeriut, që ha e pi, e ju thoni: “Ja grykësi e pijaneci, miku i tagrambledhësve e i mëkatarëve.”
35. Por urtia e Perëndisë dëftehet se është e drejtë nga të gjithë bijtë e saj».
36. Një farise e ftoi Jezuin për të ngrënë me të. Jezui shkoi në shtëpinë e fariseut e u ul në tryezë.
37. Një grua nga ai qytet, që ishte mëkatare, kur mori vesh se Jezui ishte në shtëpinë e fariseut, solli një enë alabastri me mirrë.
38. Ajo rrinte prapa Jezuit te këmbët e tij duke qarë e filloi t’ia lagte këmbët me lot e t’ia thante me flokët e saj. Pastaj vazhdoi t’i puthte këmbët e t’ia lyente me mirrë.