20. Kur arritën te Jezui i thanë: «Gjon Pagëzori na ka dërguar te ti për të të pyetur: “A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?”».
21. Jezui sapo kishte shëruar shumë njerëz nga sëmundjet e nga mundimet, i kishte çliruar nga shpirtrat e këqij e u kishte kthyer shikimin shumë të verbërve.
22. Atëherë u përgjigj: «Shkoni e i tregoni Gjonit për ato që patë e dëgjuat. Të verbërit po shohin përsëri dhe të çalët po ecin, të lebrosurit po pastrohen dhe të shurdhrit po dëgjojnë, të vdekurit po ngjallen dhe të varfërve po u shpallet ungjilli.
23. Lum ai që nuk humbet besimin në mua».
24. Kur u larguan të dërguarit e Gjonit, Jezui filloi t’u fliste turmave për Gjonin e tha:«Çfarë shkuat të shihnit në shkretëtirë? Një kallam që e lëkund era?
25. Çfarë shkuat të shihnit, pra? Një njeri të veshur me rroba të buta? Ata që vishen me rroba të kushtueshme e që jetojnë në kënaqësi gjenden në pallatet mbretërore.
26. Çfarë shkuat të shihnit, atëherë? Një profet? Po, po ju them madje më shumë se një profet.
27. Gjoni është ai për të cilin Shkrimi i shenjtë thotë: Ja, unë po dërgoj lajmëtarin tim përpara teje, që të përgatisë udhën tënde.
28. Me të vërtetë po ju them se asnjë grua nuk ka lindur njeri më të madh se Gjon Pagëzorin. Por më i vogli në mbretërinë e Perëndisë është më i madh se ai.»
29. Të gjithë ata që e dëgjuan këtë gjë, përfshirë edhe tagrambledhësit, pranuan se Perëndia është i drejtë dhe u pagëzuan nga Gjoni.
30. Por farisenjtë dhe mësuesit e ligjit të Moisiut iu kundërvunë vullnetit të Perëndisë e nuk u pagëzuan nga Gjoni.
31. Pastaj Jezui tha:«Me kë mund t’i krahasoj njerëzit e kësaj breznie, me kë ngjajnë?
32. Ata u ngjajnë fëmijëve që ulen shesheve dhe i thërrasin njëri-tjetrit e i thonë:“I ramë fyellit për jue nuk kërcyet,vajtuame ju nuk qatë.”
33. Erdhi Gjon Pagëzori, që as ha bukë e as pi verë, e ju thoni: “Është i pushtuar nga djalli.”
34. Erdhi Biri i njeriut, që ha e pi, e ju thoni: “Ja grykësi e pijaneci, miku i tagrambledhësve e i mëkatarëve.”