5. Kështu i thirri një nga një huamarrësit e zotërisë së vet e i tha të parit: “Sa i detyrohesh zotërisë tim?”
6. Ai i tha: “Njëqind masa vaj.”Kujdestari i tha: “Ja, merre shkresën, ulu menjëherë e shkruaj pesëdhjetë.”
7. Pastaj pyeti një tjetër: “Po ti, sa i detyrohesh?”.Ai u përgjigj: “Njëqind masa drithë.”Kujdestari i tha: “Ja, merre shkresën e shkruaj tetëdhjetë.”
8. Dhe zotëria i tij e lavdëroi kujdestarin e pandershëm, sepse kishte vepruar me zgjuarsi. Bijtë e kësaj bote janë më të zgjuar se bijtë e dritës në punët me njëri-tjetrin.
9. Dhe unë po ju them: bëni miq me anë të pasurive të padrejta, që pasi të mbarojë pasuria, t’ju pranojnë në banesat e tyre të amshuara.
10. Kush është besnik në pak, është besnik edhe në shumë e kush është i pandershëm në pak, është i pandershëm edhe në shumë.
11. Nëse nuk keni qenë besnikë në pasuritë e pandershme, kush do t’jua besojë pasuritë e vërteta?
12. Dhe nëse nuk keni qenë besnikë në atë që i përket dikujt tjetër, kush do t’jua japë atë që është juaja?
13. Asnjë shërbëtor nuk mund t’u shërbejë dy zotërinjve. Ai ose do të urrejë njërin e do të dojë tjetrin, ose do të jepet pas njërit e do të lërë pas dore tjetrin. Nuk mund t’i shërbeni edhe Perëndisë, edhe parasë».
14. Farisenjtë, që janë lakmitarë parash, dëgjonin gjithçka dhe e përqeshnin Jezuin.
15. Atëherë ai u tha:«Ju jeni ata që para njerëzve shfaqeni si të drejtë, por Perëndia i njeh zemrat tuaja. Megjithatë, ajo që është e madhërishme për njerëzit, për Perëndinë është fundërrinë.
16. Ligji i Moisiut e profetët ishin deri te Gjoni. Pastaj u shpall ungjilli i mbretërisë së Perëndisë dhe të gjithë mundohen ta fitojnë atë me përpjekje të mëdha.
17. Megjithatë, është më e lehtë që të kalojnë qielli e toka, sesa t’i hiqet ligjit të Moisiut qoftë edhe një pikë.