1. Vëllezërit e mi, mos e përzieni besimin e Zotit tonë të lavdisë, Jezu Krishtit, me dallimet ndërmjet njerëzve.
2. E zëmë se kur mblidheni së bashku, vjen dikush që ka unazë ari dhe rroba të shtrenjta, si edhe një i varfër me rroba të vjetra.
3. Nëse tregoni kujdes të veçantë për atë që ka veshur rrobat e shtrenjta dhe i thoni: «Ti ulu këtu në vendin e mirë!», ndërsa të varfrit i thoni: «Ti rri në këmbë atje ose ulu këtu te këmbët e mia!»,
4. a nuk keni bërë kështu dallime ndërmjet jush, duke u bërë gjykatës me mendime të liga?
5. Dëgjoni, vëllezërit e mi të dashur! A nuk i zgjodhi Perëndia të varfrit e botës për t’i bërë të pasur në besim dhe trashëgimtarë të mbretërisë që ua premtoi atyre që e duan?
6. Ndërsa ju nuk e nderuat të varfrin. A nuk janë të pasurit ata që ju sundojnë dhe ju heqin zvarrë nëpër gjyqe?
7. A nuk janë ata që përdhosin emrin e mirë me të cilin jeni quajtur?
8. Nëse zbatoni ligjin e mbretërisë së Perëndisë, siç thuhet në Shkrimin e shenjtë: Duaje tjetrin si veten!, atëherë veproni mirë.
9. Por nëse bëni dallime, bëni mëkat dhe ligji i Moisiut ju dënon si shkelës.
10. Kush e zbaton të gjithë ligjin e Moisiut, por e shkel në një pikë, bëhet fajtor ndaj të gjithë ligjit.