11. Të gjithë priftërinjtë rrinin çdo ditë në këmbë për të shërbyer dhe për të kushtuar shumë herë të njëjtat flijime, të cilat nuk mund t’i shlyejnë kurrë mëkatet.
12. Ndërsa Krishti kushtoi vetëm një flijim për mëkatet një herë e përgjithmonë dhe pastaj u ul në të djathtë të Perëndisë.
13. Tani, atje ai pret që armiqtë e tij të bëhen shtrojë e këmbëve të tij.
14. Kështu, me një kushtim të vetëm, Krishti i bëri të përsosur përgjithmonë të shenjtëruarit.
15. Edhe Shpirti i Shenjtë na dëshmon kur thotë:
16. Besëlidhja që do të lidhme ta pas atyre ditëve - thotë Zoti - është kjo: Unë do t’i shtie ligjet e mia në mendjen e tyre dhe do t’i shkruaj në zemrat e tyre.
17. Mëkatet e tyredhe paudhësitë e tyre nuk do t’i kujtoj më.
18. Ku ka ndjesë të mëkateve, nuk është nevoja më për flijime.
19. Vëllezër, gjaku i Jezuit na jep guxim për të hyrë në shenjtërore
20. me anë të udhës së re e të gjallë që na hapi Krishti me anë të velit, që është trupi i tij.
21. Ai është prift i madh në krye të shtëpisë së Perëndisë.
22. Le të hyjmë, pra, atje me zemër të çiltër dhe me besim të sigurt, me zemër të pastruar nga ndërgjegjja e keqe dhe me trup të larë me ujë të pastër.
23. Le ta mbajmë të patundur pohimin e shpresës, sepse ai që na premtoi është besnik.