29. Jezui u përgjigj: «Kjo është vepra e Perëndisë: të besoni në atë që ai dërgoi!».
30. Ata i thanë: «Çfarë mrekullie mund të bësh që ta shohim dhe të të besojmë? Çfarë vepre mund të bësh?
31. Etërit tanë hëngrën manën në shkretëtirë, ashtu siç thonë Shkrimet e shenjta: U dha për të ngrënë bukë prej qiellit».
32. Jezui u tha: «Me të vërtetë po ju them: nuk jua dha Moisiu bukën prej qiellit, por Ati im ju jep bukën e vërtetë prej qiellit,
33. sepse buka e Perëndisë është ai që zbret prej qiellit dhe i jep jetë botës».
34. Atëherë ata i thanë: «Zot, na e jep përherë këtë bukë!».
35. Jezui u tha:«Unë jam buka e jetës. Kush vjen tek unë nuk do të ketë më uri dhe kush beson në mua nuk do të ketë më kurrë etje.
36. Por ju thashë se më keni parë dhe megjithatë nuk besoni.
37. Të gjithë ata që më jep Ati do të vijnë tek unë dhe atë që vjen tek unë nuk do ta hedh kurrë jashtë,
38. sepse nuk kam zbritur prej qiellit për të bërë vullnetin tim, por vullnetin e atij që më dërgoi.
39. Vullneti i atij që më dërgoi është të mos humbas asnjë nga ata që më dha, por t’i ngjall në ditën e fundit.
40. Vullneti i Atit tim është që të gjithë ata që shikojnë Birin dhe besojnë në të, të kenë jetë të amshuar dhe unë do t’i ngjall në ditën e fundit».
41. Atëherë judenjtë filluan të murmurisnin kundër Jezuit sepse kishte thënë: «Unë jam buka që zbriti prej qiellit».
42. Ata thoshin: «A nuk është ky Jezui, i biri i Jozefit, nënën dhe babanë e të cilit i njohim? Si na thënka tani “unë kam zbritur prej qiellit”?».