1. Pak kohë më vonë, Jezui shkoi në bregun tjetër të Liqenit të Galilesë së Tiberiadës.
2. Një turmë e madhe i shkonte pas, sepse shihnin mrekullitë që bënte për të sëmurët.
3. Atëherë Jezui u ngjit në mal dhe atje u ul me dishepujt.
4. Po afrohej Pashka, festa e judenjve.
5. Kur hodhi sytë dhe pa se një turmë e madhe po shkonte drejt tij, Jezui i tha Filipit: «Ku mund të blejmë bukë që të hanë gjithë këta njerëz?».
6. Këtë e tha për të vënë në provë Filipin, pasi ai vetë e dinte se çfarë do të bënte.
7. Filipi iu përgjigj: «As dyqind denarë bukë nuk do të mjaftonin që të hajë secili nga një copëz».
8. Njëri prej dishepujve, Andrea, vëllai i Simon Pjetrit, tha:
9. «Këtu është një djalosh që ka pesë bukë elbi dhe dy peshq, por çfarë janë këto për kaq njerëz?».
10. Jezui tha: «U thoni njerëzve të ulen!». Në atë vend kishte shumë bar. Atëherë ata u ulën. Numri i tyre arrinte rreth pesë mijë burra.
11. Pastaj Jezui mori bukën dhe, si falënderoi Perëndinë, ua ndau atyre që ishin ulur. U ndau edhe peshq, aq sa deshën.
12. Kur u ngopën, Jezui u tha dishepujve: «Mblidhini copat që kanë tepruar, që të mos shkojë asgjë dëm».
13. Kështu i mblodhën të gjitha dhe mbushën dymbëdhjetë shporta me copat që u kishin tepruar atyre që kishin ngrënë prej pesë bukëve të elbit.
14. Njerëzit, kur panë mrekullinë që bëri, thanë: «Ky është me të vërtetë profeti që duhet të vijë në botë!».
15. Jezui, duke e ditur se kishin ndër mend të vinin ta merrnin me forcë për ta bërë mbret, u largua sërish për në mal fill i vetëm.
16. Në muzg dishepujt zbritën në liqen,
17. hipën në varkë dhe po shkonin drejt bregut tjetër të liqenit, për në Kafarnaum. Tashmë ishte errur, por Jezui nuk kishte mbërritur ende tek ata.
18. Liqeni po trazohej nga era e fortë që frynte.
19. Pasi kishin lundruar rreth tri a katër milje, panë Jezuin që po ecte mbi liqen duke iu afruar varkës dhe u frikësuan.
20. Ai u tha: «Jam unë. Mos kini frikë!».
21. Ata deshën ta merrnin në varkë, por menjëherë varka arriti në bregun ku po shkonin.
22. Të nesërmen, turma që kishte qëndruar në bregun tjetër të liqenit, pa se atje nuk kishte veçse një varkë. Ata e dinin se Jezui nuk kishte hipur në varkë bashkë me dishepujt, porse dishepujt ishin nisur vetëm.
23. Varka të tjera erdhën nga Tiberiada afër atij vendi ku kishin ngrënë bukën pasi Zoti kishte thënë lutjen e falënderimit.
24. Njerëzit, kur panë se Jezui dhe dishepujt nuk ishin atje, hipën edhe ata nëpër varka dhe shkuan në Kafarnaum për ta kërkuar.
25. Kur e gjetën në bregun tjetër të liqenit, i thanë: «Mësues, kur erdhe këtu?».
26. Jezui u përgjigj: «Me të vërtetë po ju them se ju nuk më kërkoni pse patë mrekulli, por sepse hëngrët prej bukëve dhe u ngopët.
27. Mos punoni për ushqimin që prishet, po për ushqimin që mbetet për jetën e amshuar, të cilin do t’jua japë Biri i njeriut, sepse atij ia dha të drejtën Perëndia, Ati».
28. Atëherë ata i thanë: «Çfarë duhet të bëjmë që të kryejmë veprat e Perëndisë?».
29. Jezui u përgjigj: «Kjo është vepra e Perëndisë: të besoni në atë që ai dërgoi!».
30. Ata i thanë: «Çfarë mrekullie mund të bësh që ta shohim dhe të të besojmë? Çfarë vepre mund të bësh?
31. Etërit tanë hëngrën manën në shkretëtirë, ashtu siç thonë Shkrimet e shenjta: U dha për të ngrënë bukë prej qiellit».
32. Jezui u tha: «Me të vërtetë po ju them: nuk jua dha Moisiu bukën prej qiellit, por Ati im ju jep bukën e vërtetë prej qiellit,
33. sepse buka e Perëndisë është ai që zbret prej qiellit dhe i jep jetë botës».
34. Atëherë ata i thanë: «Zot, na e jep përherë këtë bukë!».
35. Jezui u tha:«Unë jam buka e jetës. Kush vjen tek unë nuk do të ketë më uri dhe kush beson në mua nuk do të ketë më kurrë etje.
36. Por ju thashë se më keni parë dhe megjithatë nuk besoni.
37. Të gjithë ata që më jep Ati do të vijnë tek unë dhe atë që vjen tek unë nuk do ta hedh kurrë jashtë,
38. sepse nuk kam zbritur prej qiellit për të bërë vullnetin tim, por vullnetin e atij që më dërgoi.
39. Vullneti i atij që më dërgoi është të mos humbas asnjë nga ata që më dha, por t’i ngjall në ditën e fundit.
40. Vullneti i Atit tim është që të gjithë ata që shikojnë Birin dhe besojnë në të, të kenë jetë të amshuar dhe unë do t’i ngjall në ditën e fundit».
41. Atëherë judenjtë filluan të murmurisnin kundër Jezuit sepse kishte thënë: «Unë jam buka që zbriti prej qiellit».
42. Ata thoshin: «A nuk është ky Jezui, i biri i Jozefit, nënën dhe babanë e të cilit i njohim? Si na thënka tani “unë kam zbritur prej qiellit”?».
43. Jezui u përgjigj:«Mos murmurisni me njëri-tjetrin!
44. Askush nuk mund të vijë tek unë nëse nuk e tërheq Ati që më dërgoi dhe unë ta ngjall në ditën e fundit.
45. Profetët kanë shkruar: Të gjithë do të mësojnë prej Perëndisë. Kushdo që dëgjon Atin dhe mëson prej tij, vjen tek unë.
46. Kjo nuk do të thotë se ndokush e ka parë Atin. Vetëm ai që është pranë Perëndisë e ka parë Atin.
47. Me të vërtetë po ju them: ai që beson ka jetën e amshuar.
48. Unë jam buka e jetës.
49. Etërit tuaj hëngrën manën në shkretëtirë dhe vdiqën.
50. Por kjo është buka që zbret prej qiellit. Kush ha prej saj nuk vdes kurrë.
51. Unë jam buka e gjallë që zbret prej qiellit. Kush ha nga kjo bukë do të jetojë në amshim. Buka që do të jap unë është mishi im, që e jap për jetën e botës».
52. Atëherë judenjtë filluan të grinden me njëri-tjetrin e thoshin: «Si mundet ky të na japë mishin e vet për të ngrënë?».
53. Jezui u tha:«Me të vërtetë po ju them: nëse nuk hani mishin e Birit të njeriut dhe nuk pini gjakun e tij, ju nuk keni jetë.
54. Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, ka jetë të amshuar dhe unë do ta ngjall në ditën e fundit,
55. sepse mishi im është ushqim i vërtetë dhe gjaku im pije e vërtetë.
56. Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim mbetet në mua dhe unë në të.
57. Ashtu si Ati i gjallë më dërgoi e unë jetoj nëpërmjet tij, kështu edhe kush më ha mua do të jetojë nëpërmjet meje.
58. Kjo është buka që zbriti prej qiellit, jo si mana që hëngrën etërit tuaj dhe vdiqën. Kush ha këtë bukë do të jetojë në amshim».
59. Jezui i tha këto në sinagogë kur mësonte njerëzit në Kafarnaum.
60. Shumë nga dishepujt e tij kur dëgjuan këto, thanë: «Fjala e tij është shumë e ashpër. Kush mund ta dëgjojë?».
61. Jezui, duke e ditur se dishepujt po murmurisnin për këto, u tha: «Kjo ju skandalizon?
62. Po kur ta shikoni Birin e njeriut të ngjitet atje ku ishte më parë?
63. Shpirti i Shenjtë jep jetë, ndërsa gjërat njerëzore nuk sjellin asnjë dobi. Fjalët që ju thashë janë shpirt dhe jetë».
64. Por ka disa nga ju që nuk besojnë. Në të vërtetë Jezui e dinte që në fillim cilët ishin ata që nuk besonin dhe kush ishte ai që do ta tradhtonte.
65. Dhe u tha: «Prandaj ju thashë se askush nuk mund të vijë tek unë, nëse nuk i është dhënë prej Atit».
66. Që atëherë shumë nga dishepujt e tij u tërhoqën dhe nuk u shoqëruan më me të.
67. Atëherë Jezui u tha të dymbëdhjetëve: «Mos doni të ikni edhe ju?».
68. Simon Pjetri iu përgjigj: «Zot, te kush të shkojmë? Ti i ke fjalët e jetës së amshuar.
69. Ne kemi besuar dhe e dimë se ti je i Shenjti i Perëndisë».
70. Jezui u tha: «A nuk ju zgjodha unë ju, të dymbëdhjetët? Dhe megjithatë njëri prej jush është djall».
71. Këtë e tha për Judën e Simon Iskariotit, sepse ky do ta tradhtonte ndonëse ishte një nga të dymbëdhjetët.