1. Ju e dini, o vëllezër, se ne nuk erdhëm kot te ju.
2. Siç e dini, përpara se të vinim te ju, na keqtrajtuan dhe na poshtëruan në Filipi, por Perëndia na dha guximin për t’ju predikuar ungjillin e tij mes shumë përpjekjesh të mundimshme.
3. Sepse predikimi ynë nuk mbështetej në mashtrime, në ndyrësi dhe në dredhi,
4. por e predikojmë ungjillin ashtu siç na e besoi Perëndia, pasi dolëm të sprovuar prej tij. Ne nuk predikojmë që t’u pëlqejmë njerëzve, por që t’i pëlqejmë Perëndisë, i cili njeh zemrat tona.
5. Sikurse e dini, ne kurrë nuk kemi përdorur fjalë lajkatuese e as nuk kemi pasur qëllimin për të përfituar, dhe dëshmitar kemi Perëndinë.
6. Ne nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush e as prej të tjerëve.
7. Si apostuj të Krishtit mund t’ju bëheshim barrë, por, përkundrazi, ne u treguam të dhembshur me ju si nëna që kujdeset me ngrohtësi për fëmijët e vet.
8. Ne kishim një dashuri kaq të madhe për ju, saqë ishim të gatshëm jo vetëm t’ju predikonim ungjillin e Perëndisë, por të jepnim edhe jetën tonë për ju. Kaq shumë ju kishim për zemër!
9. Ju e mbani mend, o vëllezër, sesa shumë u munduam dhe sa shumë u lodhëm duke punuar natë e ditë, që të mos i bëheshim barrë asnjërit prej jush ndërsa ju predikonim ungjillin e Perëndisë.
10. Ju edhe Perëndia jeni dëshmitarë se sjellja jonë kundrejt jush, besimtarëve, ishte e shenjtë, e drejtë dhe e paqortueshme.