Dhjata e Vjetër

Dhjata e Re

Jobi 18:2-9 Bibla Shqip (ALBB)

2. "Kur do t'u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

3. Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

4. Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

5. Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

6. Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

7. Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

8. Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

9. Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Lexoni kapitullin e plotë Jobi 18