41. Wołali, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; wołali do PANA, lecz ich nie wysłuchał.
42. Starłem ich jak proch na wietrze, wyrzuciłem jak błoto uliczne.
43. Wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, ustanowiłeś mnie głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem.
44. Jak tylko usłyszą o mnie, będą mi posłuszni, cudzoziemcy będą udawać uległość.
45. Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
46. PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia.
47. Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody.