10. Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11. Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12. Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13. I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
14. Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc:
15. Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.
16. Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17. Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18. Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19. Aż do tego czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20. Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21. Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22. Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23. Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24. Gdzie Bóg bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25. Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26. Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;