Rozdziały

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 105 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

1. Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.

2. Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.

3. Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.

4. Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.

5. Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.

6. Wy, potomkowie Abrahama, jego słudzy; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!

7. On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.

8. Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;

9. O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.

10. Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;

11. Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;

12. Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.

13. I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;

14. Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc:

15. Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.

16. Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.

17. Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;

18. Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;

19. Aż do tego czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.

20. Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.

21. Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;

22. Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.

23. Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;

24. Gdzie Bóg bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.

25. Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.

26. Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;

27. Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.

28. Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.

29. Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.

30. Ich ziemia wydała mnóstwo żab, były nawet w komnatach królewskich.

31. Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy, mszyce w całym ich kraju.

32. Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.

33. Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.

34. Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo świerszczy;

35. I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.

36. Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.

37. Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.

38. Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.

39. Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.

40. Na ich żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.

41. Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach jak rzeka;

42. Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.

43. Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.

44. I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;

45. Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.