4. Gdy Jezus to usłyszał, powiedział:– Ta choroba nie zakończy się śmiercią, lecz przyniesie chwałę Bogu i Ja, Syn Człowieczy, również zostanę dzięki niej otoczony chwałą.
5. Jezus bardzo kochał całą trójkę: Martę, jej siostrę – Marię oraz Łazarza.
6. Jednak jeszcze dwa dni pozostał tam, gdzie zastała Go ta wiadomość.
7. Dopiero wtedy oznajmił uczniom:– Chodźmy jeszcze raz do Judei.
8. – Nauczycielu! Przecież tamtejsi przywódcy chcieli Cię zabić, a Ty znowu tam idziesz? – zaprotestowali.
9. – Czy dzień nie ma dwunastu godzin? – odpowiedział Jezus. – Kto chodzi w ciągu dnia, nie potknie się, bo jest jasno.
10. Kto zaś chodzi nocą, potyka się, bo panuje ciemność.
11. Nasz przyjaciel Łazarz zasnął, musze więc pójść, aby go obudzić.
12. – Panie! Jeśli zasnął, to znaczy, że powraca do zdrowia – ucieszyli się uczniowie.
13. Jezus jednak miał na myśli śmierć Łazarza. Oni natomiast myśleli, że mówi o zwykłym śnie.
14. Wyjaśnił im więc:– Łazarz umarł.
15. Ale ze względu na was cieszę się, że Mnie tam nie było. Chcę bowiem, abyście uwierzyli. Chodźmy do niego!
16. – Chodźmy więc! Najwyżej umrzemy razem z nim – odezwał się Tomasz, zwany Bliźniakiem.
17. Gdy Jezus dotarł na miejsce, Łazarz już od czterech dni spoczywał w grobie.
18. A Betania leżała blisko Jerozolimy, w odległości niecałych trzech kilometrów,
19. dlatego wielu ludzi z Jerozolimy przyszło do Marty i Marii, aby wyrazić im swoje współczucie po stracie brata.
20. Gdy Marta dowiedziała się, że nadchodzi Jezus, wybiegła Mu na spotkanie. Maria zaś została w domu.
21. Spotkawszy Jezusa, Marta powiedziała:– Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł!
22. Ale jestem przekonana, że nawet teraz Bóg da Ci to, o co Go poprosisz.
23. – Twój brat zmartwychwstanie – powiedział Jezus.