Nowy Testament

Dzieje 2:20-29 Słowo Życia (PSZ)

20. Na niebie zaś zgaśnie słońce,a księżyc stanie się krwawoczerwony.Wszystko to poprzedzi nadejściewielkiego i wspaniałego Dnia Pana.

21. Lecz każdy, kto wezwie imienia Pana,będzie zbawiony”.

22. Posłuchajcie mnie, Izraelici! – kontynuował Piotr. – Bóg w oczywisty sposób udzielił poparcia Jezusowi z Nazaretu, przez którego uczynił wśród was wielkie cuda i znaki, o czym doskonale wiecie.

23. Zgodnie ze swoim odwiecznym zamiarem i postanowieniem pozwolił, aby Jezus został wam wydany przez bezbożnych Rzymian. A wy przybiliście Go do krzyża i zamordowaliście!

24. Bóg jednak wyrwał Go z rąk śmierci i ożywił, gdyż śmierć nie mogła Go pokonać.

25. Już król Dawid zapowiedział to, mówiąc:„Zawsze widziałem obok siebie Pana.Jest blisko mnie, abym się nie zachwiał.

26. Dlatego z całego serca ucieszyłem się,i moje usta napełniły się radością.Moje ciało będzie bowiem spoczywać z nadzieją!

27. Bo nie pozostawisz mojej duszy wśród umarłychi nie pozwolisz,aby ciało Twojego Świętego uległo rozkładowi.

28. Pokazałeś mi ścieżkę życia,a Twoja obecność napełnia mnie radością”.

29. Przyjaciele! – mówił Piotr. – Mogę to wam otwarcie przypomnieć, że król Dawid umarł, miał pogrzeb, a jego grób po dziś dzień się tu znajduje.

Czytaj pełny rozdział Dzieje 2