19. I sprawię, że zobaczycie cudowne znaki,zarówno na niebie, jak i na ziemi.Zobaczycie krew, ogień i kłęby dymu.
20. Na niebie zaś zgaśnie słońce,a księżyc stanie się krwawoczerwony.Wszystko to poprzedzi nadejściewielkiego i wspaniałego Dnia Pana.
21. Lecz każdy, kto wezwie imienia Pana,będzie zbawiony”.
22. Posłuchajcie mnie, Izraelici! – kontynuował Piotr. – Bóg w oczywisty sposób udzielił poparcia Jezusowi z Nazaretu, przez którego uczynił wśród was wielkie cuda i znaki, o czym doskonale wiecie.
23. Zgodnie ze swoim odwiecznym zamiarem i postanowieniem pozwolił, aby Jezus został wam wydany przez bezbożnych Rzymian. A wy przybiliście Go do krzyża i zamordowaliście!
24. Bóg jednak wyrwał Go z rąk śmierci i ożywił, gdyż śmierć nie mogła Go pokonać.
25. Już król Dawid zapowiedział to, mówiąc:„Zawsze widziałem obok siebie Pana.Jest blisko mnie, abym się nie zachwiał.
26. Dlatego z całego serca ucieszyłem się,i moje usta napełniły się radością.Moje ciało będzie bowiem spoczywać z nadzieją!
27. Bo nie pozostawisz mojej duszy wśród umarłychi nie pozwolisz,aby ciało Twojego Świętego uległo rozkładowi.
28. Pokazałeś mi ścieżkę życia,a Twoja obecność napełnia mnie radością”.
29. Przyjaciele! – mówił Piotr. – Mogę to wam otwarcie przypomnieć, że król Dawid umarł, miał pogrzeb, a jego grób po dziś dzień się tu znajduje.
30. Był jednak prorokiem i pamiętał, że Bóg złożył mu przysięgę, obiecując królewski tron jego potomkowi.
31. Gdy więc zobaczył przyszłe zmartwychwstanie Mesjasza, przepowiedział, że nie pozostanie On w grobie, a Jego ciało nie ulegnie rozkładowi.
32. My wszyscy jesteśmy świadkami tego, że to właśnie Jezusa Bóg wskrzesił z martwych.
33. Wyróżniony przez Boga najwyższą w niebie godnością, wypełnił obietnicę Ojca i posłał Ducha Świętego. To Jego cudowne działanie teraz widzicie i słyszycie.
34. I chociaż Dawid nie był w niebie, to jednak powiedział:„Bóg rzekł do mojego Pana:Zasiądź po mojej prawej stronie,
35. dopóki nie rzucę Ci pod nogi Twoich nieprzyjaciół”.